Charles Whettnall

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Charles Whettnall
18111882
Geboren 18 november 1811
Londen, Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië
Overleden 24 juni 1882
Sint-Truiden, België
Vader Thomas Whettnall
Moeder Elisabeth Stevens
Partner Laure Travers
Kinderen Marguerite Whettnall, Edouard Whettnall, Edmond Whettnall, Marie-Louise Whettnall

Charles Whettnall (Londen, 18 november 1811 - Sint-Truiden, 24 juni 1882) was een in België wonende Engelsman.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Charles Whettnall was een zoon van de adellijke Engelsman Thomas Whettnall (1780-1820) en Elisabeth Stevens (1785-1815) met wie deze in 1809 getrouwd was. Charles trouwde in 1833 in Luik met Laure Travers (1812-1895), dochter van baron en generaal-majoor Etienne Travers. In 1851, tot Belg genaturaliseerd, werd hij opgenomen in de Belgische erfelijke adel met de titel baron, die in 1871 overdraagbaar werd gemaakt op al zijn afstammelingen. Hij woonde in het voormalig buitenverblijf van de abt van Sint-Truiden, genaamd Nieuwenhoven, als nationaal goed aangekocht in 1796 en geërfd door zijn vrouw. Hij had de volgende kinderen:

  • Marguerite Whettnall (1837-1891), die trouwde met graaf Raymond Cornet d'Elzius de Peissant (1838-1906), burgemeester van Grimbergen.
  • Edouard Whettnall (1839-1903), die Belgisch buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister werd.
  • Edmond Whettnall (1843-1913), die senator werd en burgemeester van Nieuwerkerken.
  • Marie-Louise Whettnall (1849-1902) die trouwde met baron Armand de Moffarts (1849-1933). De erfgenamen Moffarts erfden en bewoonden het kasteel Nieuwenhoven tot op het einde van de twintigste eeuw.

Bij de dood van Edmond Whettnall in 1913 doofde de familienaam in de mannelijke lijn uit. In 1931, bij de dood van Mathilde Whettnall, doofde de naam volledig uit. In 1928 kregen nazaten Ullens de Schooten vergunning om de naam aan de hunne toe te voegen.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Généalogie Whettnall, in: Annuaire de la noblesse de Belgique, Brussel, 1864.
  • André DE MOFFARTS, Trois fois baron avec trois blasons différents, Office de généalogie et d'héraldique de Belgique, 1954.
  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, annuaire 2001, Brussel, 2001.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]