Christina McHale

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Christina McHale
Wimbledon 2018
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats Teaneck
Geboortedatum 11 mei 1992
Woonplaats Englewood Cliffs
Lengte 1,70 m
Gewicht 62 kg
Profdebuut april 2010
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 5.045.711 US dollar
Coach Jorge Todero
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 385–344
Titels 1 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 24e (20 augustus 2012)
Olympische Spelen 1e ronde (2012)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2012)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2012)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2012)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2011, 2013)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 108–132
Titels 2 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 35e (9 januari 2017)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2021)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2012, 2016)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2011, 2016, 2018)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2018)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 4–6
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2017)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (2018)
Laatst bijgewerkt op: 30 augustus 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Christina McHale (Teaneck, 11 mei 1992) is een professioneel tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Van haar derde tot haar achtste levensjaar woonde McHale met haar familie in Hongkong, waar haar vader voor zijn werk was. In haar jeugdjaren deed zij ook aan wedstrijdzwemmen. Van haar moeder, die uit Cuba komt, leerde zij Spaans, en in Hongkong leerde zij Chinees.

Zij begon op haar zevende met het spelen van tennis. In 2007 speelde zij haar eerste ITF-toernooi, in dat jaar won zij ook het Serra Negra ITF-toernooi met vrouwendubbelspel in Brazilië. Haar eerste enkelspeltitel won McHale in 2011, op het ITF-toernooi van Rome. Een tweede ITF-titel volgde in 2016 (op het Hawaïaanse eiland Maui).

In 2011 won zij de bronzen medaille in het vrouwenenkelspel op de Pan-Amerikaanse Spelen in Guadalajara. In de troostfinale won zij van de als vierde geplaatste Florencia Molinero uit Argentinië: 6-1 en 6-1.

In 2014 stond McHale voor het eerst in een WTA-enkelspelfinale, op het toernooi van Acapulco – zij verloor van de Slowaakse Dominika Cibulková in drie sets. In 2016 wist zij haar eerste WTA-enkel­speltitel te winnen, op het Japan Open in Tokio – in de finale versloeg zij de Tsjechische Kateřina Siniaková in drie sets.

In 2016 won McHale voorts twee WTA-dubbelspeltitels, een in Hobart (samen met Han Xinyun) en een tweede in Tianjin (met Peng Shuai),

In de periode 2010–2016 maakte McHale deel uit van het Amerikaanse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 5–5. Zij stond in Wereldgroep I in 2010 (toen zij alleen in de eerste ronde werd opgesteld) en in 2014 (toen de VS in de eerste ronde verloren).

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2007 712 681
2008 425 571
2009 218 488
2010 115 435
2011 42 175
2012 33 166
2013 68 126
2014 54 178
2015 64 259
2016 45 38
2017 63 130
2018 155 143
2019 85 157
2020 80 129

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi onder­grond tegen­standster score
gewonnen finales
1. 2016-09-18 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková 3-6, 6-4, 6-4 details
verloren finales
1. 2014-03-01 Vlag van Mexico WTA Acapulco hardcourt Vlag van Slowakije Dominika Cibulková 6-7, 6-4, 4-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2016-01-16 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van China Han Xinyun Vlag van Australië Kimberly Birrell
Vlag van Australië Jarmila Wolfe
6-3, 6-0 details
2. 2016-10-16 Vlag van China WTA Tianjin hardcourt Vlag van China Peng Shuai Vlag van Polen Magda Linette
Vlag van China Xu Yifan
7-6, 6-0 details
verloren finales
1. 2019-09-15 Vlag van Japan WTA Japan (Hiroshima) hardcourt Vlag van Rusland Valerija Savinych Vlag van Japan Misaki Doi
Vlag van Japan Nao Hibino
6-3, 4-6, [4-10] details
2. 2021-08-28 Vlag van Verenigde Staten WTA Cleveland hardcourt Vlag van India Sania Mirza Vlag van Japan Shuko Aoyama
Vlag van Japan Ena Shibahara
5-7, 3-6 details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond dotatie tegenstandster in finale score
1. 2011-06-05 Vlag van Italië Rome gravel $ 50.000 Vlag van Rusland Jekaterina Ivanova 6-2, 6-4
2. 2016-01-31 Vlag van Verenigde Staten Maui hardcourt $ 50.000 Vlag van Verenigde Staten Raveena Kingsley 6-3, 4-6, 6-4
3. 2019-05-12 Vlag van Frankrijk Cagnes-sur-Mer gravel $ 80.000 Vlag van Zwitserland Stefanie Vögele 7-6, 6-2

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond dotatie partner tegenstandsters in finale score
1. 2007-10-20 Vlag van Brazilië Serra Negra gravel $ 10.000 Vlag van Verenigde Staten Allie Will Vlag van Argentinië Mailen Auroux
Vlag van Argentinië Tatiana Búa
7-5, 6-3
2. 2008-06-28 Vlag van Verenigde Staten Wichita hardcourt $ 10.000 Vlag van Verenigde Staten Sloane Stephens Vlag van Slowakije Dominika Diešková
Vlag van Brazilië Ana-Clara Duarte
6-3, 6-2
3. 2010-06-04 Vlag van Italië Rome gravel $ 50.000 Vlag van Australië Olivia Rogowska Vlag van Wit-Rusland Iryna Koerjanovitsj
Vlag van Nederland Arantxa Rus
6-4, 6-1

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021
grandslamtoernooien
Australian Open 1R 1R 3R 1R 2R 2R 1R 1R 1R 1R 1R
Roland Garros 1R 1R 3R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 1R
Wimbledon 2R 3R 2R 1R 2R 2R 2R 1R 1R g.t. 1R
US Open 2R 1R 3R 1R 3R 2R 1R 2R 2R 1R 1R
Premier Mandatory
Indian Wells 1R 3R 4R 2R 1R 2R 3R 1R 1R
Miami 2R 2R 2R 2R 2R 2R 3R
Madrid 2R 2R 2R 2R 3R 1R
Peking 2R 1R 1R 1R 1R
Premier Five
Dubai/Doha KF 3R 3R
Rome 2R 2R 2R 3R KF 3R 1R
Montréal/Toronto 3R 2R 1R
Cincinnati 3R 3R 1R 2R 1R 2R
Tokio/Wuhan 1R 2R 1R 1R
olympisch
Olympische Spelen g.t. 1R g.t. g.t.
statistieken
titels per jaar 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0
eindejaarsranking 218 115 42 33 68 54 64 45 63 155

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 1R 1R 2R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 2R 2R 1R 1R 3R 1R 3R g.t. 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 3R 2R 1R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2014 2015 2016 2017 2018 2019
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 1R HF 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Christina McHale.