Clinochloor

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Wimpus (overleg | bijdragen) op 9 jul 2017 om 16:43. (Clinos of iets wat er op lijkt (e.g. κλίνος, κλινός) komt niet voor in Oudgrieks.)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Het mineraal clinochloor (ook wel penniniet genoemd) is een fylosilicaat met de chemische formule (Mg,Fe2+)5Al(Si3Al)O10(OH)8. Het geldt als het magnesium-houdende eindlid van de chlorietgroep, onderdeel van de mica's.

Eigenschappen

Het donker- tot olijfgroene, blauwgroene of witte clinochloor heeft een glas- tot parelglans en een witte streepkleur. De splijting is perfect volgens kristalvlak [001] en het kristalstelsel is monoklien. De gemiddelde dichtheid is 2,65 en de hardheid is 2 tot 2,5. Clinochloor is niet radioactief.

Naam

Clinochloor is afgeleid van Oudgrieks κλίνειν, klinein, "schuin tegen iets (doen) leunen"[1] en χλωρός, chlōros, "groen".[1] Het synoniem penniniet is genoemd naar de Apennijnen in Italië.

Voorkomen

Zoals andere chlorietmineralen komt ook clinochloor voornamelijk voor in licht metamorfe gesteenten. Het is een typisch mineraal in gemetamorfoseerde mafische gesteenten.

Zie ook

Zie de categorie Clinochlore van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.