Codex Regius (Nieuwe Testament)
| Unciaal 019 | ||
|---|---|---|
.JPG)
| ||
De Codex Regius
| ||
| Naam | Codex Mosquensis I | |
| Symbool | Le | |
| Bijbeltekst | Evangeliën | |
| Datering | 9e eeuw | |
| Taal | Grieks | |
| Huidige locatie | Bibliothèque nationale de France | |
| Grootte | 23,7 cm bij 17 cm | |
| Teksttype | Byzantijnse | |
| Categorie | V | |
De Codex Regius (Gregory-Aland no. Le of 019) is een unciaal bijbelhandschrift op perkament uit de 9e (of 8e) eeuw.
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
De gehele Codex Regius bestaat uit 257 perkamentbladen (23.5 x 17 cm).[1] De tekst is geschreven in twee kolommen van 25 regels per pagina.[1]
De Codex bevat teksten van de vier Evangeliën met vijf lacunes (Matt 4:22-5:14; 28:17-20; Marcus 10:16-30; 15:2-20; Johannes 21:15-25).[2]
.JPG)
De Codex Regius representeert de Alexandrijnse tekst, Kurt Aland plaatste de codex in Categorie II.[1]
De tekst is ingedeeld in κεφάλαια ("hoofdstukken"), waarvan de nummers in de marge staan, en hun τίτλοι (titels) bovenaan de bladzijden. Voor elk evangelie staat een inhoudstafel van deze κεφάλαια. In de marge staan ook de sectienummers van Ammonius met verwijzingen naar de canontabellen van Eusebius, en notities voor het gebruik als lectionarium. De letters lijken soms meer op Koptische letters dan op Griekse letters. De tekst is voorzien van accenten en aspiratietekens, maar deze staan dikwijls verkeerd. Ook leestekens zijn merkwaardig aangebracht. De tekst bevat vele iotacismen.[3]
De codex bevat twee eindes van het evangelie volgens Marcus (zoals in de codices Ψ 099 0112 274mg 579 Lectionarium 1602),[4] maar niet de pericope adulterae (Johannes 7:53-8:11).
Het handschrift bevindt zich in de Bibliothèque nationale de France (Gr. 62).[1]
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
- Lijst van Griekse uncialen van het Nieuwe Testament
- Bijbelse handschriften
- Tekstkritiek van de Bijbel
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ a b c d Kurt und Barbara Aland, Der Text der Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1981, S. 122. ISBN 3-438-06011-6.
- ↑ Scrivener, Frederick Henry Ambrose, Edward Miller (1894). A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament, vol. 1. George Bell & Sons, London, p. 137-138.
- ↑ Caspar René Gregory, Textkritik des Neuen Testaments, J. C. Hinrichs’sche Buchhandlung, Leipzig, 1900, volume 1, p. 55
- ↑ Bruce M. Metzger, Bart D. Ehrman, "The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption and Restoration", Oxford University Press, Oxford 2005, p. 77
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Konstantin von Tischendorf, Monumenta sacra inedita (Leipzig 1846), pp. 15–24.
- Henri Omont, Facsimilés des plus anciens manuscrits grecs de la Bibl. Nat. du IVe et XIIIe siecle (Paris 1892).
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- Codex Regius L (019): bij The Encyclopedia of New Testament Textual Criticism
