Conspiracy of fools is het achtste studioalbum van Apogee. Apogee bestaat daarbij eigenlijk alleen uit multi-instrumentalist Arne Schäfer. Hij liet zich al eerder begeleiden door drummer Eberhad “Ebi” Graef, die voor zijn eigen partij zorg droeg. De muziek die Schäfer opneemt is al jaren hetzelfde, melodieuze progressieve rock gecombineerd met neoprog, alles uitgevoerd met perfecte instrumentbeheersing. Zijn zwakste punt is en blijft zijn zang in het Engels; het is doorspekt met een Duits accent; een vergelijking met Frank Bornemann van Eloy drong zich meteen op. Een ander bezwaar was dat Schäfer zich bedient van veel tekst, waardoor nummers overvol lijken te zijn; hiermee werd hij vergeleken met The Tangent. Daartegenover staat zijn frequent gebruik van de mellotron en de mening dat het album pas na meerdere keren beluisteren op zijn plaats valt. De tijdsduur van de nummers schommelt al jaren rond de tien minuten, behalve de track Losing gentle control op dit album. Opnamen vonden plaats in Mühlheim am Main, Frankfurt am Main en Offenbach am Main.
Het titelnummer gaat over complottheorieen tegenover het officiële nieuws.
Bronnen, noten en/of referenties
exemplaar van het album Progressive Records PPRCD064
IO Pages nummer 152 (september 2018), recensie door Leo Hoekstra
Jos Driessen, Apogee – Conspiracy of fools. Progwereld (21 augustus 2018). Gearchiveerd op 22 februari 2022. Geraadpleegd op 22 februari 2022 – via progwereld.org.nl.
