Conventie van Constantinopel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door AGL (overleg | bijdragen) op 15 apr 2020 om 11:20.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

De Conventie van Constantinopel is een multilateraal handelsverdrag tussen Groot-Brittannië, Duitsland, Frankrijk, Spanje, Nederland, Oostenrijk-Hongarije, Rusland, Turkije en Italië dat ontworpen is op 2 maart 1888. Enkele maanden later, op 29 oktober 1888 werd het verdrag door eerdergenoemde partijen ondertekend en december 1888 werd het daadwerkelijk actief. Het verdrag behelsde de vrije doorgang van alle schepen door het Suezkanaal in tijden van oorlog en vrede. Om de vrije doorvaart te garanderen namen de Britten de taak op zich om de scheepvaart (en dus het kanaal) te verdedigen; er waren al sinds 1882 Britse troepen in Egypte aanwezig nadat zij een opstand van militairen tegen Europese en Ottomaanse overheersing hadden neergeslagen.

Zie ook Suezcrisis

Externe links