Craterus (diadoch)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door AGL (overleg | bijdragen) op 21 mrt 2020 om 16:40.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Craterus en Alexander de Grote op leeuwenjacht

Craterus (ca. 370321 v.Chr.) was een hoge officier en gunsteling van Alexander de Grote. Hij was een van de diadochen.

Biografie

In de Slag aan de Granicus in 334 v.Chr. voerde hij het bevel over een bataljon infanteristen, en in de slagen bij Issus (333), Tyrus (332) en Gaugamela (331) onderscheidde hij zich als hoofdofficier.

Na de executie van Parmenion werd hij feitelijk Alexanders eerste plaatsvervanger, en in die hoedanigheid maakte hij zich bijzonder verdienstelijk tijdens militaire operaties in Bactrië en India.

Nadat hij te Susa in het huwelijk was getreden met een Perzische prinses, ontving hij in 324 de opdracht om tienduizend eervol ontslagen Macedonische veteranen naar hun vaderland Macedonië terug te voeren, en de bejaarde Antipater op te volgen als stadhouder van Macedonië en Griekenland.

Na de dood van Alexander (in 323) wist hij samen met Antipater de Lamische Oorlog tot een goed einde te brengen. Vervolgens huwde hij nog met Antipaters dochter Phila en trok hij samen met zijn schoonvader te velde tegen Perdiccas. Hij sneuvelde in 321 bij de Hellespont, tijdens een gevecht tegen Perdiccas' bondgenoot Eumenes.

Een oordeel

Craterus gold algemeen als de meest bekwame militair uit het onmiddellijke gevolg van Alexander de Grote. Hij zou wellicht nog een beslissende rol hebben kunnen spelen in de diadochenstrijd, als hij niet was gesneuveld.