Naar inhoud springen

Cyclaamzuur

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door InternetArchiveBot (overleg | bijdragen) op 16 sep 2017 om 00:07. (1 onbereikbare link(s) gered en 0 gelabeld als onbereikbaar #IABot (v1.5.2))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Cyclaamzuur
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van cylaamzuur
Algemeen
Molecuulformule C6H13NO3S
IUPAC-naam N-cyclohexylsulfaminezuur
Molmassa 179,23732 g/mol
SMILES
C1CCC(CC1)NS(=O)(=O)O
InChI
1S/C6H13NO3S/c8-11(9,10)7-6-4-2-1-3-5-6/h6-7H,1-5H2,(H,8,9,10)
CAS-nummer 100-88-9
EG-nummer 202-898-1
PubChem 7533
Wikidata Q2130929
Beschrijving Wit kristallijn poeder
Fysische eigenschappen
Smeltpunt (ontleedt) 165-170 °C
Goed oplosbaar in ethanol
Matig oplosbaar in water
Nutritionele eigenschappen
ADI 7[1] mg/kg lichaamsgewicht
Type additief zoetstof
E-nummer E952
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Cyclaamzuur is een wit, kristallijn poeder met een zuurzoete smaak. Het is 30 tot 50 maal zo zoet als sucrose, afhankelijk van de concentratie.

Toepassingen

Cyclaamzuur, maar vooral de beter oplosbare natrium- en calciumzouten ervan, worden gebruikt als kunstmatige, laagcalorische zoetstof. Samen worden deze stoffen aangeduid als respectievelijk natriumcyclamaat en calciumcyclamaat. Het gezamenlijk E-nummer voor deze stoffen is E952 en de ADI, uitgedrukt in cyclaamzuur, is 7 mg per kg lichaamsgewicht in de Europese Unie. De JECFA hanteert 11 mg/kg.[2]

Toxicologie en veiligheid

In sommige landen waaronder de Verenigde Staten is cyclamaat verboden wegens een vermoeden dat het carcinogeen zou zijn. De studie waarop dit vermoeden is gebaseerd dateert uit 1969 en latere studies hebben die niet kunnen bevestigen. Het IARC heeft cyclamaten ingedeeld in Categorie 3 (stoffen die niet kunnen ingedeeld worden naar carcinogeniciteit).[3]

Externe links