Naar inhoud springen

De zeemeerman

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf De Zeemeerman)
Zie Meerman (waterwezen) voor het artikel over de mannelijke versie van de zeemeermin
De zeemeerman
(Filmposter op en.wikipedia.org)
Regie Frank Herrebout
Producent Rob Houwer
Scenario Frank Herrebout
Rob Houwer
Hoofdrollen Daniël Boissevain
Jérôme Reehuis
Katja Schuurman
Muziek Ruud Bos
Ed Starink
Montage Victorine Habets
Distributie United International Pictures
Houwer Producties
Première Nederland: 10 oktober 1996
Genre Komedie
Speelduur 95 minuten
Taal Nederlands
Land Vlag van Nederland Nederland
Budget ƒ 5.000.000
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

De zeemeerman is een Nederlandse komische film uit 1996, geregisseerd door Frank Herrebout en geproduceerd door Rob Houwer met Daniël Boissevain in de hoofdrol.

De film werd groot uitgebracht in de bioscoop waar in totaal 21.571 mensen naartoe kwamen, maar was commercieel gezien niet succesvol. In de eerste vier dagen bezochten 12.500 mensen de film en bedroeg de opbrengst 143.183 gulden.[1] In 2003 werd de film door filmliefhebbers in het weekblad Nieuwe Revu uitgeroepen tot de slechtste Nederlandse film van de afgelopen 25 jaar. Op de website www.moviemeter.nl werd De zeemeerman zelfs uitgeroepen tot slechtste film ter wereld.

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Een wetenschappelijk experiment van Professor Swezick waarbij een menselijke eicel in een zeeleeuw wordt geplaatst mislukt. Na negen maanden wordt de geboren jongen uit het water gehaald door twee vissers die hem Tony noemen. Hij groeit op in een weeshuis en op het eerste gezicht lijkt er niets met hem aan de hand; hij draagt echter een verschrikkelijke vislucht met zich mee. Hij probeert van alles maar komt er niet vanaf. Zodra hij achttien is moet hij op eigen benen staan, en hij verliest het ene baantje na het andere. De enige baan die hij kan behouden is als medewerker van een visafslag. Door middel van een luchtverdrijvend middel van Professor Swezick kan Tony niet alleen zijn geur kwijtraken, hij kan er ook onzichtbaar van worden. Hij neemt wraak op zijn vijanden en probeert zijn liefde Julie te veroveren. Langzaamaan wordt hij ook nieuwsgierig naar zijn biologische ouders, waar hij uiteindelijk ook naar op zoek gaat.

Acteur Personage
Hoofdrollen
Boissevain, Daniël Daniël Boissevain Tony de Zeemeerman
Gaakeer, Gonny Gonny Gaakeer Julie/Natasja
Reehuis, Jérôme Jérôme Reehuis Professor Swezick
Deursen, Frans van Frans van Deursen Gregor
Bijrollen
Schuurman, Katja Katja Schuurman Bea
Dröge, Gert-Jan Gert-Jan Dröge Gerant van visrestaurant
André, Bert Bert André Ambtenaar Stoffels
Kemp, Manuëla Manuëla Kemp Christa
Cramer, Ben Ben Cramer Bob de Brijn
Valcke, Serge-Henri Serge-Henri Valcke Pedro
Faber, Peter Peter Faber Simon
Bruijne, Angelique de Angelique de Bruijne Suzy
Stapel, Huub Huub Stapel Timo Babel
Reidinga, Tjitske Tjitske Reidinga Emily
Bruijs, Joke Joke Bruijs Mevrouw Romijn
Sligte, Marjolein Marjolein Sligte Wilma
Conen, Romijn Romijn Conen Wim Evers
Ragas, Roef Roef Ragas Uitsmijter
Brunner, Edo Edo Brunner Fransje
Fernhout, Roeland Roeland Fernhout Henk
Mascini, Peer Peer Mascini Dr. Van Rhijn

Volgens een gerucht in de Filmkrant zou Jean van de Velde de film gaan regisseren. Antonie Kamerling en Ellen ten Damme stonden lange tijd hoog op de verlanglijst van producent Rob Houwer, maar kregen uiteindelijk, net als Paul de Leeuw, Arjan Ederveen en Tatjana Šimić toch geen rol. De film werd in 1995 opgenomen en zou aanvankelijk op 29 februari 1996 in de bioscopen te zien zijn, maar dit werd verschoven naar 10 oktober, vanwege de uitgelopen montage en geluidsafwerking van de film, die in zijn geheel werd nagesynchroniseerd onder leiding van Arnold Gelderman.

De film betekende het speelfilmdebuut van Katja Schuurman. Zij speelde mee voor het kleine bedrag van 600 gulden.[2]

  1. De zeemeerman op Filmtotaal
  2. Artikel in De Telegraaf. Gearchiveerd op 12 januari 2007. Geraadpleegd op 26 januari 2007.