Delamu

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Delamu
Naam (taalvarianten)
Vereenvoudigd 茶马古道:德拉姆
Traditioneel 茶馬古道:德拉姆
Pinyin chámǎ gǔ dào :délāmǔ
Jyutping (Standaardkantonees) caa4 maa5 gu2 dou3 dak1 laai1 mou5
Zhuyin ㄔㄚˊ ㄇㄚˇ ㄍㄨˇ ㄉㄠˋ :ㄉㄜˊ ㄌㄚˉ ㄇㄨˇ
Engels Delamu
Standaardkantonees Tsàa Mǎa Kǒe Tòow: Ták Laai Moow
HK-romanisatie (Standaardkantonees) Cha Ma Koo To: Tak Lai Mo
Letterlijke vertaling thee, paard, oude weg, Delamu
Delamu
Cha ma gu dao xi lie
Regie Tian Zhuangzhuang
Scenario Tian Zhuangzhuang
Hoofdrollen Inheemse Tibetanen.
Distributie BDI Films Inc.
Première 2004
Genre Documentaire
Speelduur 110 minuten
Taal Standaardmandarijn, Tibetaans en andere Chinese minderheidstalen
Land Volksrepubliek China
Gewonnen prijzen 1
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film
China
Tibet

Delamu is een Chinese documentairefilm van regisseur Tian Zhuangzhuang uit 2004. Delamu is het Tibetaanse woord voor vredesengel. De documentaire won de Huabiao Film Award voor beste digitale film in 2004.

Plot[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De documentaire gaat over inheemse Tibetanen, Nu en Lisu langs de rivier de Salween (Nujiang) op de Theeroute. De documentaire laat het leven zien van verschillende mensen: waaronder meneer Ding, die een familie heeft van vijftien leden en zes talen spreekt; een herder die vijftien jaar gevangen zat voor zijn geloof (protestantisme); een oude vrouw van 104 jaar die drie verschillende eeuwen meemaakte; een dorpshoofd wiens vrouw is weggelopen; een karavaan waarin twee mannen een vrouw delen; een jonge lama in een boeddhistische tempel die zich soms alleen voelt en een 82-jarige oud-karavaanleider.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

China stond in de klassieke oudheid tot de late middeleeuwen in verbinding met buitenwereld via de zijderoute in het noorden, maar ook via de zuidelijker gelegen Theeroute (ook wel Thee-Paardenroute). De route werd afgelegd met karavanen en verliep over een afstand van 90 kilometer, zigzag langs berghellingen en -kloven, dichte bossen en onbewoonde gebieden. Via de route werden thee, zout, graan en andere levensmiddelen vervoerd. Via Tibet, Nepal, Bhutan, India en Westelijk Azië stond de route in verbinding met Europa. De route was een van de gevaarlijkste handelsroutes ter wereld.