Der Himmel über Berlin
| Der Himmel über Berlin | ||||
|---|---|---|---|---|
| Alternatieve titel(s) | Les Ailes du désir, Wings of Desire | |||
| Regie | Wim Wenders | |||
| Producent | Wim Wenders Anatole Dauman | |||
| Scenario | Wim Wenders Peter Handke | |||
| Hoofdrollen | Bruno Ganz Solveig Dommartin Otto Sander Curt Bois Peter Falk | |||
| Muziek | Jürgen Knieper | |||
| Montage | Peter Przygodda | |||
| Cinematografie | Henri Alekan | |||
| Distributie | A-Film Home Entertainment | |||
| Première | 1987 | |||
| Genre | Drama, fantasy, experimenteel | |||
| Speelduur | 128 minuten[1] | |||
| Taal | Duits Engels Frans | |||
| Land |  West-Duitsland Frankrijk
| |||
| Budget | 2 miljoen Euro5 miljoen DM | |||
| Vervolg | In weiter Ferne, so nah! | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| ||||
Der Himmel über Berlin of Les Ailes du désir, ook bekend onder de internationale titel Wings of Desire, is een Frans-Duitse film uit 1987 van regisseur Wim Wenders.
De film bezorgde Wenders diverse internationale prijzen, waaronder die voor Beste Regisseur op het Filmfestival van Cannes en de European Film Awards.
Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]
Damiel (Bruno Ganz) en Cassiel (Otto Sander) zijn engelen die al eeuwenlang door Berlijn dwalen. Onzichtbaar voor gewone stervelingen, observeren zij Berlijners en luisteren ze naar hun overpeinzingen. Waar nodig verlichten ze de pijn van verdrietige, eenzame of tobbende mensen, zonder dat die het zelf in de gaten hebben. Langzamerhand ontstaat bij Damiel de drang het aardse bestaan van de mens te ervaren. Als hij vervolgens verliefd raakt op de trapezeartieste Marion (Solveig Dommartin), staat zijn besluit vast om een sterfelijk persoon te worden.
In 1993 maakte Wim Wenders een vervolg op deze film met de titel In weiter Ferne, so nah!. In 1998 verscheen City of Angels, een Hollywoodfilm gebaseerd op Der Himmel über Berlin.
Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]
- Bruno Ganz als Damiel
- Otto Sander als Cassiel
- Solveig Dommartin als Marion, de trapezeartieste
- Curt Bois als Homer
- Peter Falk als Filmster Peter Falk
- Hans Martin Stier als Stervende man
- Elmar Wilms als Treurige man
- Sigurd Rachman als Suïcidale man
- Beatrice Manowski als Straatmeisje
- Lajos Kovács als Marions trainer
- Bruno Rosaz als Clown
- Teresa Harder als Engel in bibliotheek
- Nick Cave als Nick Cave and the Bad Seeds
Opdracht[bewerken | brontekst bewerken]
Wenders droeg deze film op aan zijn filmhelden Yasujiro Ozu, François Truffaut en Andrej Tarkovski.
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- Officiële site
- (en) Filmessay van Roger Ebert
Noten
|
