Dimensie (lineaire algebra)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Texvc2LaTeXBot (overleg | bijdragen) op 1 nov 2018 om 19:11. (Bot: corrigeren verouderde syntax in formules - mw:Extension:Math/Roadmap)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

De dimensie van een vectorruimte is het aantal vectoren waaruit de basis van die vectorruimte is opgebouwd. Er kan namelijk worden bewezen dat iedere willekeurige basis van een vectorruimte uit hetzelfde aantal vectoren bestaat. Een minimaal voortbrengend deel of een maximaal vrij deel vormt steeds een basis. De dimensie van een vectorruimte over een (grond)lichaam wordt ook wel geschreven als of als

Een vectorruimte met een eindig stel voortbrengende vectoren heet eindigdimensionaal. Anders heet oneindig-dimensionaal.

Voorbeeld

De bekende euclidische ruimte heeft een basis die bestaat uit de eenheidsvectoren: (1,0,0),(0,1,0) en (0,0,1).

De dimensie is dus 3: Meer in het algemeen geldt dat en nog algemener geldt voor enig lichaam (Belgisch: veld)

De complexe getallen zijn zowel een reële als een complexe vectorruimte; er geldt en De dimensie van een vectorruimte is dus mede afhankelijk van het onderliggende lichaam.

De enige vectorruimte met dimensie 0 is {0}, de vectorruimte, die uitsluitend uit haar nul-element bestaat.

Oneindige dimensies

De dimensie van een vectorruimte is de kardinaliteit ("aantal" elementen, eventueel een bepaalde graad van oneindigheid) van de basis. Er kan namelijk worden bewezen dat iedere willekeurige basis van een vectorruimte dezelfde kardinaliteit heeft.

Zie ook

Andere dimensie begrippen

Externe link