Directoire (Helvetische Republiek)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zie Directoire voor het gelijknamige overheidsorgaan in de Eerste Franse Republiek
organigram van de staatsmachten in de Helvetische Republiek (in het Duits).

Het Directoire van de Helvetische Republiek was het orgaan van de uitvoerende macht van de Helvetische Republiek tussen 1798 en 1802.

Rol en bevoegdheden[bewerken | brontekst bewerken]

Het Directoire werd ingevoerd door de grondwet van de Helvetische Republiek die op 28 maart 1798 was aangenomen door een nationale vergadering met vertegenwoordigers van alle kantons en was afgekondigd door de Franse commissaris François-Philibert Lecarlier.

Het (Helvetische) Directoire leek sterk op het Directoire dat de Eerste Franse Republiek op dat moment kende, al had het Helvetische Directoire meer bevoegdheden dan het Franse. Onder de bevoegdheden van het Directoire vielen onder meer het benoemen van de generaals in het Helvetische leger, van de ambassadeurs, van de ministers, van de prefecten, maar ook van de president, van de openbare aanklager en van de secretaris bij het Hooggerechtshof.

Leden[bewerken | brontekst bewerken]

De grondwet van 1798 stelde als verkiesbaarheidsvoorwaarden dat de leden van het Directoire minstens 40 jaar dienden te zijn, dat ze getrouwd moesten zijn of dat ze weduwnaar moesten zijn. De verkiezing gebeurde beurtelings door een van de twee kamers van het parlement (de Grote Raad en de Senaat), waarbij men de keuze kreeg uit een lijst van vijf namen, die werd opgesteld door de andere kamer. Ieder jaar werd er bij lottrekking bepaald wie zich uit het Directoire moest terugtrekken. Deze persoon kon dan de eerste vijf jaar niet herverkozen worden.

Tijdens het vijfjarige bestaan van de Helvetische Republiek, waren volgende personen lid van het Directoire: