Doffe erwtenmossel

Doffe erwtenmossel
	Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Mollusca (Weekdieren)
Klasse:	Bivalvia (Tweekleppigen)
Orde:	Venerida
Familie:	Sphaeriidae (Erwtenmossels)
Geslacht:	Euglesa
	soort
	Euglesa casertana; (Poli, 1791); Originele combinatie; Cardium casertanum
	Aanwezigheid in Europa per land ■ aanwezig ■ geen gegevens
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Doffe erwtenmossel op Wikispecies
	(en) World Register of Marine Species
Portaal	Biologie

De doffe erwtenmossel (Euglesa casertana, synoniem Pisidium casertanum) is een in zoet water levende tweekleppige schelpensoort uit de familie Sphaeriidae. Een jonger, thans niet meer gebruikt synoniem is Pisidium cinereum Alder, 1838.

Naam[bewerken | brontekst bewerken]

De soortnaam werd in 1791 ingevoerd door Giuseppe Saverio Poli (1746-1825) als Cardium casertanum.^[1] Door andere inzichten in de taxonomie is de soort later in het geslacht Pisidium geplaatst. Als gevolg van deze naamswijziging worden auteursnaam en datum nu tussen haakjes gezet. De naam casertanum heeft betrekking op de vindplaats van het exemplaar waarop de naam gebaseerd is: "On le trouva dans un petit ruisseau, qui traversoit un petit endroit du Bosquet royal de Caserte." ("Men vond het in een beekje dat door een klein deel van het koninklijk bos van Caserta loopt.").

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Afmetingen van de schelp

lengte: tot 5,5 millimeter.
hoogte: tot 4,6 millimeter.
semidiameter: tot 2,0 millimeter.

Habitat[bewerken | brontekst bewerken]

De doffe erwtenmossel leeft in zeer uiteenlopende typen water, van stromend tot stilstaand, ondiep en diep. De soort kan periodieke uitdroging overleven.

Huidige verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldwijd, kosmopolitisch.

Fossiel voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

In heel Europa bekend uit het Holoceen en uit interglacialen en interstadialen van het hele Pleistoceen.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen en verwijzingen

Voetnoten

↑ Poli, G.S., 1791. Testacea utriusque Siciliae eorumque historia et anatome tabulis aeneis illustrata. Parmae, 3 delen, 57 platen. - (Pisidium casertanum, deel 1, pl. XVI, Fig. 1)

Literatuur

Adam, W., 1960. Mollusques terrestres et fluviatiles. Faune de Belgique. Bruxelles, 402 pp.
Ellis, A.E., 1962. British Freshwater Bivalve Molluscs. -- Synopsis of the British Fauna, 13. Linnean Society London: 1-92.
Gittenberger, E., Janssen, A.W., Kuijper, W.J., Kuiper, J.G.J., Meijer, T., Velde, G. van der & Vries, J.N. de, 1998. De Nederlandse zoetwatermollusken. Recente en fossiele weekdieren uit zoet en brak water. Nederlandse Fauna 2. Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, KNNV Uitgeverij & EIS-Nederland, Leiden, 288 pp. ISBN 90-5011-201-3
Gloër, P., 2002. Die Süßwassergastropoden Nord- und Mitteleuropas - Bestimmungsschlüssel, Lebensweise, Verbreitung. In: F. Dahl (ed.), Die Tierwelt Deutschlands, 73: 327 pp. (2nd rev. ed.); ISBN 3-923376-02-2.
Meijer, T., 1990. Notes on Quaternary freshwater mollusca of the Netherlands, with descriptions of some new species. Mededelingen van de Werkgroep voor Tertiaire en Kwartaire Geologie, 26(1989): 145-181.

[1] Poli, G.S., 1791. Testacea utriusque Siciliae eorumque historia et anatome tabulis aeneis illustrata. Parmae, 3 delen, 57 platen. - (Pisidium casertanum, deel 1, pl. XVI, Fig. 1)

[1]