Don't Call Us, We'll Call You

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
"Don't Call Us, We'll Call You"
Single van:
Sugarloaf
Van het album:
Don't Call Us, We'll Call You
B-kant(en) "Texas Two-Lane"
Uitgebracht november 1974
Genre rock
Duur 3:25
Label Claridge
Schrijver(s) Jerry Corbetta, John Carter
Producent(en) Frank Slay
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
Sugarloaf
1971
"Mother Nature's Wine"
  1974
"Don't Call Us, We'll Call You"
  1975
"I Got a Song"
Volgorde op Don't Call Us, We'll Call You
4
"Wild Child"
  5
"Don't Call Us, We'll Call You"
  6
"Lookin' for Some Fun"
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

"Don't Call Us, We'll Call You" is een nummer van de Amerikaanse band Sugarloaf. Het verscheen op hun gelijknamige album uit 1975. In november 1974 werd het uitgebracht als de eerste single van het album.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

"Don't Call Us, We'll Call You" is geschreven door zanger Jerry Corbetta in samenwerking met John Carter en geproduceerd door Frank Slay, eigenaar van Claridge Records, die de single uitbracht. In het nummer wordt de ervaring van de band met CBS Records beschreven. Het gaat over de grote moeite die de band moest doen om een platencontract bij de maatschappij te krijgen. De maatschappij beweerde dat zij de band goed vonden, maar dat hun stijl te veel lijkt op die van andere artiesten. In 1970 had de band een hit gehad met "Green-Eyed Lady" en ging deze op tournee. Als reactie hierop wilde CBS hen alsnog een contract aanbieden, maar de band antwoordde met de zin "bel ons niet, wij bellen jullie" - een zin die de leden voor hun hit vaak van de maatschappij te horen kregen. Het lied kan zodoende worden gezien als practical joke.

In "Don't Call Us, We'll Call You" wordt de gitaarriff uit "I Feel Fine" van The Beatles nagespeeld. Dit wordt in de regel "sounds like John, Paul and George" aangehaald. Ook is een riff uit "Superstition" van Stevie Wonder te horen. Tevens doet dj Ken Griffin een imitatie van Wolfman Jack, die de naam van een radiostation aankondigt; tijdens een liveoptreden in het televisieprogramma The Midnight Special sprak presentator Wolfman Jack zelf de zin uit.

"Don't Call Us, We'll Call You" werd in een aantal landen een hit. In de Amerikaanse Billboard Hot 100 werd de negende plaats behaald, terwijl het in Canada op de vijfde plaats piekte. In Nederland kwam de single tot de elfde plaats in de Top 40 en de dertiende plaats in de Nationale Hitparade, terwijl in Vlaanderen de negentiende plaats in een voorloper van de Ultratop 50 gehaald werd.

Hitnoteringen[bewerken | brontekst bewerken]

Nederlandse Top 40[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: 05-07-1975 t/m 16-08-1975
Week 1 2 3 4 5 6 7
Nummer 26 17 13 11 17 33 37 uit

Nationale Hitparade[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: 28-06-1975 t/m 02-08-1975
Week 1 2 3 4 5 6
Nummer 16 16 17 13 14 21 uit

NPO Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
Don't Call Us, We'll Call You -131612761534-------------------- -
  1. Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.