Drie vrouwen in de kerk
| Drie vrouwen in de kerk | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
| Kunstenaar | Wilhelm Leibl | |||
| Signatuur | W. Leibl 82. Berbling. | |||
| Jaar | 1878-82 | |||
| Techniek | Olieverf op paneel (mahonie) | |||
| Afmetingen | 113 × 77 cm | |||
| Museum | Hamburger Kunsthalle | |||
| Locatie | Hamburg | |||
| Inventarisnummer | HK-1534 | |||
| ||||
Drie vrouwen in de kerk (Duits: Drei Frauen in der Kirche) is een schilderij in realistische stijl van Wilhelm Leibl. Het is tussen 1878 en 1882 gemaakt in de Heilig Kruiskerk in Berbling, een wijk van Bad Aibling in Beieren. Sinds 1906 maakt het deel uit van de collectie van de Hamburger Kunsthalle.
Voorstelling[bewerken | brontekst bewerken]
Op het schilderij zijn drie boerinnen van verschillende leeftijden in de klederdracht van Miesbach te zien, zittend op een kerkbank, terwijl ze bidden en lezen. De vrouwen die door Leibl ingehuurd waren, zaten gedurende een periode van drie jaar model voor de langzaam werkende schilder. De jonge meid Anna Staber, links op het schilderij in haar zondagse kleren, was te ziek om op het land te werken en werd daarom gekozen. Doordat het in de plattelandskerk erg donker was, had Leibl moeite om de details de kleding en het kerkinterieur zorgvuldig weer te geven. Hij bereikte niettemin een groot realisme, zelfs de tekst in het kerkboek van de oude vrouw en het stof op de kerkbanken zijn nauwkeurig weergegeven. Dat de tekst in het boek van de jonge vrouw niet zo duidelijk is, kan symbool staan voor haar afdwalende gedachten. Uit de gelaatstrekken van alle drie de vrouwen spreekt hun diepe gelovigheid.
In een brief aan zijn moeder, gedateerd op 26 oktober 1878, beschreef Leibl zijn schilderij als volgt: “Ik schilder een jonge vrouw en twee oude vrouwen die bij de biechtstoel zitten en diep in gebed zijn. Iedereen draagt de kleding van de bergen (de klederdracht van Miesbach), die erg mooi is, vooral voor de jongste. Ik kan niet begrijpen waarom niemand deze mensen heeft geschilderd. Wat ik tot nu toe heb afgemaakt, heeft ontzettend veel werk gekost, maar volgens degenen die het hebben gezien is dit het beste van mijn werk tot nu toe."[1] Leibl had grote bewondering voor de Hollandse meesters en Hans Holbein de Jonge. De Darmstadt-madonna van Holbein was een belangrijke voorbeeld voor dit schilderij.
De compositie en de levensechte weergave maakten indruk op Leibls tijdgenoten. Onder meer Vincent van Gogh prees het schilderij van de toen 38-jarige kunstenaar. In 1882 werd het tentoongesteld op de eerste internationale kunsttentoonstelling in het Künstlerhaus in Wenen. De schrijver en criticus Hermann Bahr merkte daarbij op: “een waar meesterwerk van gezond, krachtig realisme, vrij van overdrijving”.
Herkomst[bewerken | brontekst bewerken]
De schilder verkocht het schilderij in 1883 voor 43.000 mark aan de familie Schön in Worms. In 1884 werd het tentoongesteld in Wenen, Parijs en Londen. Het bevindt zich sinds 1906 in de Hamburger Kunsthalle. De kerkbanken in rococostijl en een kopie van het schilderij bevinden zich nog altijd in de kerk.
Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]
-
Darmstadt-madonna - Holbein -
Interieur van de Heilig-Kreuz-Kirche (Berbling)
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Hamburg Kunsthalle (2019). Kunst aus acht Jahnhunderten. p. 132
- Hermann Bahr (1882). Wiener Kunstbriefe. I. in: Salzburger Volksblatt, 6 mei 1882.
- Norbert Huse (2004). Kleine Kunstgeschichte Münchens. C.H.Beck. p. 184.
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- (de) Informatie over het schilderij op de website van de Hamburger Kunsthalle. Geraadpleegd op 25 mei 2024.
- (de) Informatie over het schilderij op de website Deutsche Geschichte in Dokumenten und Bildern. Geraadpleegd op 25 mei 2024.
- (de) Informatie over het schilderij op de website Büro für Kunstgeschichte. Geraadpleegd op 25 mei 2024.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Drei Frauen in der Kirche op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ "Ich male nämlich ein junges und zwei alte Weiber, die am Beichtstuhl sitzen und im Gebet vertieft sind. Alle haben Gebirgstracht (Miesbacher Tracht) an, welche sehr schön ist, besonders bei der Jüngeren. Ich kann nicht begreifen, dass noch niemand diese Leute genau gemalt hat. Was ich bisher fertig habe, hat zwar furchtbare Arbeit gekostet, ist aber nach Ausspruch derer die es gesehen haben, das Beste von meinen bisherigen Arbeiten. Geciteerd uit het artikel van het Büro für Kunstgeschichte.
