Egbert Dommering

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Egbert Dommering
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke gegevens
Volledige naam Egbert Johan Dommering
Geboren Amsterdam, 1943
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlands
Werkzaamheden
Vakgebied Informatierecht
Universiteit Universiteit van Amsterdam
Soort hoogleraar Emeritus hoogleraar
Promovendi L.F. Asscher, P.B. Hugenholtz, A.T. Ottow
Portaal  Portaalicoon   Onderwijs

Egbert Johan Dommering (Amsterdam, 1943) is een Nederlands jurist en emeritus hoogleraar informatierecht aan het Instituut voor Informatierecht (IViR) van de Universiteit van Amsterdam.[1] Tot de mensen die bij hem zijn gepromoveerd behoren onder anderen Lodewijk Asscher, Bernt Hugenholtz en Annetje Ottow.

Daarnaast was Dommering lange tijd werkzaam als advocaat, gespecialiseerd in telecommunicatie-, media- en entertainmentrecht, achtereenvolgens verbonden aan de kantoren Brinkhof, Buruma & Maris en Stibbe (vanaf 1995).[2] In deze rol stond hij aan de basis van vele spraakmakende zaken, zoals de juridische veldslag in 1989 om RTL Nederland op de televisie te krijgen, en enkele richtingwijzende arresten.

In beide functies heeft Dommering er in belangrijke mate toe bijgedragen dat in Nederland en de Europese Unie het zich sterk ontwikkelende terrein van de communicatie en de informatieoverdracht, met juridisch gebalanceerde regelgeving en jurisprudentie gevolgd kon worden. In een interview uit 2019 antwoordde Dommering op de vraag "Als u het voor het zeggen had, dan…?"

Laten we nu eindelijk die Mediawet intrekken en een nieuwe wetgeving maken voor alle verschillende types platformdiensten.

In zijn publicatie De Europese informatierechtsorde uit 2019 schetst Dommering aan de hand van een kleine driehonderd nationale en Europese rechterlijke uitspraken, de belangrijkste nationale en Europese wetswijzigingen en de belangrijkste discussies in de vakliteratuur van de laatste tien jaar. Een periode waarin, zo Dommering, een wederzijdse doordringing heeft plaatsgevonden van elektronische media en sociale werkelijkheid.[3]

Publicaties (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]