Elendil

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Elendil
Tolkien-personage
Titel Heer van Andúnië, Koning van Arnor, Koning van Gondor
Geslacht Man
Afkomst Mens, Dúnadain
Geboortejaar II 3119
Overlijdensjaar II 3441
Familie
Vader Amandil
Nageslacht Isildur en Anárion
Afstamming Lijn van Elendil

Elendil, bijgenaamd de lange, is een personage in het fantasie-universum van J.R.R. Tolkien. Hij was een zoon van Amandil, de laatste heer van Andúnië. Elendil hoorde tot degenen die de aloude vriendschap met de elfen behielden en was tegen de barbaarse praktijken van Ar-Pharazôn.

Toen Amandil besloot om, in het spoor van zijn voorvader Eärendil naar het Westen te varen om daar genade van de Valar af te smeken, beval hij zijn zoon om een vloot klaar te maken, om uit Númenor weg te varen, naar Midden-Aarde. Met deze negen schepen ontsnapte hij aan de verwoesting van Númenor, en voer met zijn twee zonen, Anárion en Isildur, naar Midden-Aarde. Hij nam de Palantíri mee naar Midden-Aarde, de kijkstenen, die aan de heren van Andunië waren gegeven door de elfen van Tol Eressëa, evenals een zaad van Nimloth, de witte boom van Númenor.

Toen Elendil aankwam in Midden-Aarde, eigende hij sommige landen tot zich toe met de woorden:

Et Eärello Endorenna utúlien. Sinomë maruvan ar Hildinyar tenn' Ambar-metta!

Deze Quenyaanse uitspraak betekent: Vanuit de Grote Zee naar Midden-aarde ben ik gekomen. Op deze plaats zal ik blijven, en mijn opvolgers, tot het einde van de wereld! Zijn erfgenaam Aragorn II sprak deze woorden toen hij zich de troon van Gondor toe-eigende. Deze traditionele uitspraak werd later bekend onder de naam: Eed van Elendil.

In Midden-Aarde stichtte Elendil de koninkrijken Arnor in het noorden en Gondor in het zuiden. Elendil werd aldus koning over de verenigde rijken van Arnor en Gondor. Elendil zelf trok naar Arnor, en stichtte daar de stad Annúminas, terwijl zijn beide zoons in Gondor de steden Minas Anor en Minas Ithil stichtten met als hoofdstad Osgiliath. Verspreid over het ganse rijk werden de Palantiri geplaatst, om het contact te behouden.

Uiteindelijk keerde Sauron terug naar Midden-Aarde, en versterkte Mordor opnieuw, dat naast Gondor lag. Sauron viel Minas Ithil aan en versloeg het, waardoor Isildur naar het Noorden ging om zijn vader op de hoogte te brengen, waarbij hij Anárion achterliet in Minas Anor. Elendil en Isildur keerden terug, vergezeld door de Elfenvorst Gil-galad, en met hen kwamen hun verenigde legers, een gebeurtenis die bekend zou worden onder de naam: Laatste bondgenootschap van Elfen en Mensen. Aan het einde van een lange belegering kwam Sauron zelf uit Barad-Dûr om persoonlijk te vechten. Gil-galad en Elendil vochten met hem, en Sauron sloeg hen beiden neer. Maar, met het zwaard van zijn vader dat werd gebroken toen hij viel, Narsil, sneed Isildur de regerende ring van Saurons vinger.

De Lijn van Elros[bewerken | brontekst bewerken]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Elros
Tar-Minyatur
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Vardamir Nólimon
 
 
 
 
 
Tindómiel
 
 
 
 
 
 
 
Manwendil
 
 
 
 
 
Atanalcar
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Tar-Amandil
 
 
 
 
 
Vardilmë
 
 
 
 
 
 
 
Aulendil
 
 
 
 
 
Nolondil
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Tar-Elendil
 
 
 
 
 
Eärendur
 
 
 
 
 
 
 
Mairen
 
Yávien
 
Oromendil
 
Axantur
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Elatan van Adunië
 
Silmarien
 
Isilmë
 
Tar-Meneldur
 
Almarian
 
 
 
Caliondo
 
Lindissë
 
Ardamir
 
Cemendur
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Valandir
Heer van Adunië
 
Tar-Aldarion
 
Erendis
 
Orchaldor
 
Ailinel
 
Malantur
 
Almiel
 
Írildë
 
Hallatan
van Hyarastorni
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Nessandië
 
 
Hallacar
 
Tar-Ancalimë
 
 
 
 
 
Soronto
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Elendil
 
Tar-Anárion
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Koningen van Númenor
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Anárion
 
Isildur