Naar inhoud springen

Erik Vlaminck

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 2a02:a03f:80e6:5d00:8865:f36:a1d0:7c6a (overleg) op 6 mrt 2020 om 11:32. (toevoeging n.a.v. actualiteit)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Erik Vlaminck
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Erik Vlaminck
Geboren 2 juli 1954
Geboorteplaats Kapellen
Land Vlag van België België
Beroep schrijver, toneelschrijver
Werk
Bekende werken Suikerspin, Brandlucht
Dbnl-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Erik Vlaminck (Kapellen, 2 juli 1954) is roman- en theaterauteur. Hij leidde de Antwerpse SchrijversAcademie en de Vlaamse Auteursvereniging. Hij is lid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren en sinds 2018 voorzitter van PEN Vlaanderen.[1]

Als romanschrijver kreeg Vlaminck bekendheid met een zesdelige romancyclus over het ongewone leven van gewone mensen in het Vlaanderen van de 20e eeuw. (Later gebundeld in drie delen: Langs moederszijde, Langs vaderszijde, Langs schrijverszijde.) Doorbraak bij een ruim lezerspubliek kwam er in 2008 met Suikerspin en in 2011 met Brandlucht. Zijn meest recente roman Een berg mens onder witte lakens verscheen in maart 2019.

Als theaterauteur werkte Vlaminck voor diverse belangrijke gezelschappen. Hij schrijft ook de column Brieven van Dikke Freddy waarin een dakloze zijn problemen aankaart bij de groten der aarde.

Gepubliceerde werken

  • De troost (novelle, Soethoudt 1976)
  • Kringlopen (gedichten, Soethoudt 1977)
  • Afspraak met ooievaar (novelle, Soethoudt 1978)
  • Het kermisbed (novelle, eigen beheer 1980)
  • De mosselkop (novelle, eigen beheer 1981)
  • Om dood te vallen (theater, Infodok 1982)
  • De blauwe steen (novelle, De Nederlandsche Boekhandel 1984)
  • Quatertemperdagen (roman, Wereldbibliotheek 1992)
  • Wolven huilen (roman, Wereldbibliotheek 1994)
  • Stanny, een stil leven (roman, Wereldbibliotheek 1996)
  • De portrettentrekker (roman, Wereldbibliotheek 1998)
  • Tomate crevettes (novelle, Wereldbibliotheek 1999)
  • Houten schoenen (roman, Wereldbibliotheek 2000)
  • Brieven van Dikke Freddy (columns, Van Halewyck & Wereldbibliotheek 2002)
  • Angélique (novelle, Wereldbibliotheek 2003)
  • Het schismatieke schrijven (roman, Wereldbibliotheek 2005)
  • Langs vaderszijde / De portrettentrekker. Houten schoenen. (Wereldbibliotheek 2005)
  • Langs moederszijde / Anastasia. Quatertemperdagen. Wolven huilen. (Wereldbibliotheek 2005)
  • Langs schrijverszijde / Stanny, een stil leven. Het schismatieke schrijven. (Wereldbibliotheek 2005)
  • Dank u, heren : vijf vrouwen over Elsschot (theater, Wereldbibliotheek 2007)
  • Meer brieven van Dikke Freddy (columns, Van Halewyck & Wereldbibliotheek 2007)
  • Suikerspin (roman, Wereldbibliotheek 2008)
  • Winnen (novelle, Wablieft-reeks Manteau 2010)
  • Brandlucht (roman, Wereldbibliotheek 2011)
  • Van de Velde (theater, Bebuquin 2012)
  • Miranda van frituur Miranda (novelle, Wereldbibliotheek 2013)
  • Hoogachtend, Dikke Freddy (columns, Van Halewyck 2013)
  • De Schande & De Keerzijde (pamflet, samen met Jos Geysels, Van Halewyck 2014)
  • Fire and air (Engelse vertaling van de roman Brandlucht, Anansi 2015)
  • De Zwarte Brug (roman, Vrijdag & Wereldbibliotheek 2016)
  • Dikke Freddy aan Zee (columns, Vrijdag 2016)
  • De Wattman (novelle, Vrijdag 2016)
  • Kleretijd (novelle, Slibreeks, den Boer/de Ruiter 2017)
  • Dikke Freddy in het Zilver (columns, Vrijdag 2018)
  • Trots (tekstbijdrage bij fotoboek van Philippe Swiggers, Vrijdag 2018)
  • Een berg mens onder witte lakens (roman, Vrijdag 2019)
  • Uit woede en onbegrip (pamflet, samen met Jos Geysels, Vrijdag 2019)

Theaterproducties

  • Gasstraat 14, Seeftheater, 1980
  • Stuyvenberg, da's niet erg, Seeftheater, 1981
  • Om dood te vallen, Brialmonttheater, 1982
  • Het einde van de Toekomst, Seeftheater, 1983
  • De Poetrel, Seeftheater, 1984
  • Wolven huilen, De Korre, 1994
  • Wolven huilen (remake), Hakuna Matada, 1998
  • Angélique, De Groene Waterman, 2003
  • Aimé De Smul (i.s.m. Geertrui Daem & Filip de Fleurquin), De Groene Waterman, 2004
  • Schimmen, Stad Thorn, 2006
  • Dank u Heren, Arenbergschouwburg, 2007
  • Dulle Gulle Griet, De Kern, 2009
  • Dubieuze Debiteuren, gelegenheidsact Willem Elsschotgenootschap, 2010
  • Van de Velde, Olympique Dramatique & Toneelhuis, 2012
  • Diep in mijn hart, Tutti Fratelli, 2013
  • Suikerspin, Laika, 2013
  • Miranda, Theater aan Zee / De Kolonie mt, 2014
  • Ten Huwelijk!, Tutti Fratelli, 2014
  • De Wattman, De Kolonie mt, 2016
  • Pamina en niks anders, Pamina 2018
  • Een berg mens onder witte lakens, Theater PEG 2020

Bekroningen

  • Basiel de Craeneprijs voor poëzie 1975 (Gedicht voor Ellen Sutherland)
  • Provincieprijs Antwerpen voor Theater 2008 (Dank u, heren)
  • Provincieprijs Antwerpen voor Proza 2010 (Suikerspin)
  • Cultuurprijs gemeente Kapellen 2012
  • Halewijnprijs 2013 (literatuurprijs stad Roermond)
  • Gulden Boek 2016 (Boek.be-prijs voor verdienste voor het boekenvak)
  • Shortlist AT&T-prijs 1994 (Wolven huilen)
  • Longlist Librisprijs 1995 (Wolven huilen)
  • Longlist Librisprijs 2009 (Suikerspin)
  • Longlist AKO-prijs 2009 (Suikerspin)
  • Longlist Librisprijs 2012 (Brandlucht)
  • Longlist AKO-prijs 2012 (Brandlucht)
  • Shortlist Cutting Edge Award 2017 (De Zwarte Brug)
Voorganger:
Joke van Leeuwen
voorzitter van PEN Vlaanderen
2018-