Europees kampioenschap honkbal

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Europees kampioenschap honkbal
Sport Honkbal
Regio Europees kampioenschap
Bond/organisator CEB (t/m 2018)
WBSC Europe (v.a. 2018)
Eerste editie 1954 in België
Regerend kampioen Spanje (2023)
Recordkampioen Nederland met 24 titels
Portaal  Portaalicoon   Sport

Het Europees kampioenschap honkbal voor landenteams is een honkbaltoernooi dat, net als het Wereldkampioenschap honkbal, meestal om het jaar wordt gehouden. Het toernooi werd oorspronkelijk georganiseerd onder auspiciën van de Europese Honkbalfederatie (CEB), sinds 2018 onder auspiciën van WBSC Europe, de continentale honkbalbond voor Europa onder de World Baseball Softball Confederation (WBSC), sinds 2013 de fusie tussen de International Baseball Federation (IBAF) en de International Softball Federation (ISF).

De twee grootmachten in het Europese honkbal zijn Italië en Nederland. Het Nederlands honkbalteam is recordkampioen met 24 titels, Italië is met tien titels de nummer twee op de ranglijst. Beide landen stonden negentien keer tegen elkaar in de finale en met de zeven keer dat ze als 1e en 2e na de groepsfase eindigden vormden ze gezamenlijk 26 keer (op 37 edities) de top twee van een EK honkbal. België (1967) en Spanje (1955 en 2023) zijn de enige andere landen die Europees kampioen werden.

Het eerste Europees kampioenschap vond plaats in 1954 in België met vier deelnemers. De eerste jaren werd het toernooi nog jaarlijks gehouden. Vanaf 1958 vond het tweejaarlijks plaats, eerst was dat in de even jaren, maar vanaf 1965 wordt het toernooi in oneven jaren georganiseerd.

Aan het EK van 1967 dat in België plaatsvond en door België werd gewonnen namen Italië en Nederland niet deel nadat ze eerder dat jaar uit de CEB waren getreden (om vervolgens in 1968 weer aansluiting te zoeken). Het kampioenschap van 2009, dat oorspronkelijk in Rusland zou plaatsvinden maar waarvan de organisatie aan Duitsland werd gegeven, werd een jaar uitgesteld omdat de CEB het toernooi in de even jaren wilde organiseren om uit de schaduw van het wereldkampioenschap honkbal te komen. In 2018 werd het kampioenschap verplaatst naar 2019, zodat het kon dienen als plaatsingstoernooi voor het Olympisch Kwalificatietoernooi (voor Afrika/Europa) voor de Spelen van 2020. De top-5 kwalificeerden zich hiervoor.[1]

België organiseerde alleen de twee genoemde edities (1954 en 1967). Nederland was organisator van tien toernooien, het eerste in 1958 en het laatste in 2016. Ook in 2012, het jaar dat de KNBSB het 100-jarig jubileum vierde, trad Nederland als organisator op.

Medaillewinnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Niet alle EK’s eindigden door middel van een finale, hier was de eindstand van groepwedstrijden bepalend voor de rangschikking.
Jaar Editie Gastland Dln. Goud Uitslag
finale
Zilver Brons
1954 I België 4 Italië 7–4 Spanje België
1955 II Spanje 5 Spanje geen finale België West-Duitsland
1956 III Italië 5 Nederland geen finale België Italië
1957 IV West-Duitsland 5 Nederland geen finale West-Duitsland Italië
1958 V Nederland 6 Nederland 5–2 Italië West-Duitsland
1960 VI Spanje 4 Nederland geen finale Italië Spanje
1962 VII Nederland 7 Nederland geen finale Italië Spanje
1964 VIII Italië 5 Nederland geen finale Italië Spanje
1965 IX Spanje 5 Nederland geen finale Italië West-Duitsland
1967 X België 5 België geen finale Groot-Brittannië West-Duitsland
1969 XI West-Duitsland 7 Nederland geen finale Italië Spanje
1971 XII Italië 9 Nederland 7–3 Italië West-Duitsland
1973 XIII Nederland 6 Nederland geen finale Italië Spanje
1975 XIV Spanje 6 Italië 9–4 Nederland West-Duitsland
1977 XV Nederland 5 Italië 1–0 Nederland België
1979 XVI Italië 4 Italië 14–1 Nederland België
1981 XVII Nederland 4 Nederland 8–1 Italië Zweden
1983 XVIII Italië 6 Italië 14–1 Nederland België
1985 XIX Nederland 6 Nederland geen finale Italië België
1987 XX Spanje 7 Nederland 16–1 Italië Spanje
1989 XXI Frankrijk 8 Italië 7–5 Nederland Spanje
1991 XXII Italië 8 Italië 3–1 Nederland Spanje
1993 XXIII Zweden 8 Nederland 11–0 Italië Zweden
1995 XXIV Nederland 10 Nederland 15–5 Italië België
1997 XXV Frankrijk 12 Italië 4–2 Nederland Spanje
1999 XXVI Italië 12 Nederland 3–0 Italië Frankrijk
2001 XXVII Duitsland 12 Nederland 4–0 Rusland Italië
2003 XXVIII Nederland 12 Nederland 2–0 Griekenland Spanje
2005 XXIX Tsjechië 12 Nederland 15–0 Italië Spanje
2007 XXX Spanje 12 Nederland geen finale Groot-Brittannië Spanje
2010 XXXI Duitsland 12 Italië 8–4 Nederland Duitsland
2012 XXXII Nederland 12 Italië 8–3 Nederland Spanje
2014 XXXIII Tsjechië 12 Nederland 6–3 Italië Spanje
2016 XXXIV Nederland 12 Nederland 3–2 Spanje Italië
2019 XXXV Duitsland 12 Nederland 5–1 Italië Spanje
2021 XXXVI Italië 16 Nederland 9–4 Israël Italië
2023 XXXVII Tsjechie 16 Spanje 11–2 Groot-Brittannië Nederland

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Deelnames[bewerken | brontekst bewerken]

Twintig landen hebben een of meerdere keren aan de 37 edities (t/m 2023) van (de eindronde van) het EK honkbal deelgenomen. In onderstaande tabel de eindklassering per editie.

Land x 1e EK BP Edities
54 55 56 57 58 60 62 64 65 67 69 71 73 75 77 79 81 83 85 87 89 91 93 95 97 99 01 03 05 07 10 12 14 16 19 21 23
Vlag van Italië Italië 36 1954 1e 1e 4e 3e 3e 2e 2e 2e 2e 2e 2e 2e 2e 1e 1e 1e 2e 1e 2e 2e 1e 1e 2e 2e 1e 2e 3e 5e 2e 7e 1e 1e 2e 3e 2e 3e 9e
Vlag van Spanje Spanje 35 1954 1e 2e 1e 4e 4e 5e 3e 3e 3e 4e 4e 3e 6e 3e 4e 4e 4e 5e 3e 3e 3e 5e 4e 3e 5e 6e 3e 3e 3e 9e 3e 3e 2e 3e 4e 1e
Vlag van Nederland Nederland 34 1956 1e 1e 1e 1e 1e 1e 1e 1e 1e 1e 1e 2e 2e 2e 1e 2e 1e 1e 2e 2e 1e 1e 2e 1e 1e 1e 1e 1e 2e 2e 1e 1e 1e 1e 3e
Vlag van Zweden Zweden 33 1960 3e 4e 7e 4e 5e 5e 6e 8e 5e 5e 5e 4e 3e 5e 4e 5e 4e 7e 3e 7e 8e 7e 12e 4e 8e 6e 5e 6e 11e 8e 12e 12e 8e
Vlag van België België 31 1954 1e 3e 2e 2e 5e 4e 4e 1e 5e 4e 4e 3e 3e 4e 3e 3e 4e 6e 5e 6e 3e 6e 6e 9e 11e 9e 9e 7e 6e 7e 8e 11e
Vlag van Duitsland Duitsland* 28 1954 2e 4e 3e 5e 2e 3e 5e 3e 3e 4e 3e 3e 7e 8e 7e 6e 10e 10e 7e 12e 4e 4e 3e 4e 5e 4e 6e 9e 4e
Vlag van Frankrijk Frankrijk 27 1955 3e 5e 6e 6e 5e 7e 9e 6e 6e 6e 6e 5e 4e 4e 5e 5e 3e 4e 7e 6e 5e 6e 8e 6e 7e 7e 15e 7e
Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië 17 1955 2e 2e 7e 7e 8e 9e 9e 10e 9e 7e 2e 8e 11e 9e 9e 9e 6e 2e
Vlag van Rusland Rusland 13 1991 2e 6e 8e 8e 4e 4e 2e 8e 11e 10e 12e 8e 12e 10e
Vlag van Tsjechië Tsjechië 13 1997 4e 7e 8e 5e 6e 5e 12e 7e 5e 4e 5e 5e 5e 5e
Vlag van Kroatië Kroatië 12 1999 7e 11e 8e 10e 12e 8e 11e 10e 12e 10e 11e 7e 10e
Vlag van Oekraïne Oekraïne 8 1995 9e 9e 11e 11e 10e 9e 11e 13e 14e
Vlag van Griekenland Griekenland 8 2003 2e 2e 9e 4e 7e 10e 11e 14e 13e
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 4 2007 10e 11e 10e 11e 15e
Vlag van Slovenië Slovenië 3 1995 10e 10e 12e 12e
Vlag van Israël Israël 3 2019 2e 4e 2e 6e
Vlag van San Marino San Marino 2 1971 5e 5e 6e
Vlag van Slowakije Slowakije 1 2021 16e 16e
Vlag van Hongarije Hongarije 1 2023 16e 16e
Vlag van Zwitserland Zwitserland 1 2023 12e 12e
* Duitsland inclusief West-Duitsland

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

# Land Goud Zilver Brons
1 Vlag van Nederland Nederland 24 9 1
2 Vlag van Italië Italië 10 17 5
3 Vlag van Spanje Spanje 2 2 15
4 Vlag van België België 1 2 6
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië 0 3 0
6 Vlag van Duitsland Duitsland 0 1 7
7 Vlag van Rusland Rusland 0 1 0
7 Vlag van Griekenland Griekenland 0 1 0
7 Vlag van Israël Israël 0 1 0
10 Vlag van Zweden Zweden 0 0 2
11 Vlag van Frankrijk Frankrijk 0 0 1