Naar inhoud springen

Europees netwerk van transmissiesysteembeheerders voor elektriciteit

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door InternetArchiveBot (overleg | bijdragen) op 19 mrt 2020 om 12:24. (1 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar) #IABot (v2.0)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Het Europees netwerk van transmissiesysteembeheerders voor elektriciteit (ENTSO-E) vertegenwoordigt 43 elektriciteitstransmissienetbeheerders (TSO's) uit 36 landen in heel Europa en dus ook van buiten de grenzen van de Europese Unie. Met het Derde energiepakket van de EU voor de interne energiemarkt in 2009 werd ENTSO-E opgericht en kreeg het wettelijke mandaten, met als doel de verdere liberalisering van de gas- en elektriciteitsmarkten in de EU.[1]

Geschiedenis

Op 27 juni 2008 ondertekenden 36 Europese elektriciteitstransmissienetbeheerders (TSO's) in Praag een intentieverklaring om ENTSO-E op te richten.[2] ENTSO-E werd op 19 december 2008 in Brussel door 42 TSO's opgericht als opvolger van zes regionale organisaties van exploitanten van elektriciteitstransmissienetten.[3] ENTSO-E werd operationeel op 1 juli 2009. De voormalige verenigingen ETSO, ATSOI, UKTSOA, NORDEL, UCTE en BALTSO werden onderdeel van ENTSO-E.[4]

De oprichting van ENTSO-E werd geïnitieerd door de goedkeuring van het derde wetgevingspakket van de Europese Unie omtrent de gas- en elektriciteitsmarkten.[2] In 2003 heeft de Europese Commissie een sectoronderzoek uitgevoerd naar de concurrentie van de elektriciteitsmarkt in zes Europese landen.[5] Bij het onderzoek naar de concurrentie in deze landen werd in het eindverslag vermeld dat er serieuze problemen moesten worden opgelost. Er werd opgemerkt dat de integratie tussen de markten van de lidstaten nog steeds onvoldoende was. Bovendien werd de afwezigheid van transparant beschikbare marktinformatie beoordeeld.[5] Als gevolg hiervan werd het derde wetgevingspakket omtrent de gas- en elektriciteitsmarkt in de EU in september 2007 door de Europese Commissie goedgekeurd.[6]

Doel

Volgens de eigen website bevordert "ENTSO-E een nauwere samenwerking tussen de Europese TSO's ter ondersteuning van de uitvoering van het EU-energiebeleid en het verwezenlijken van de doelstellingen van Europa op het gebied van energie en klimaatbeleid, die de aard van het energiesysteem veranderen. In de hoofddoelstellingen van ENTSO-E staat centraal de integratie van hernieuwbare energiebronnen zoals wind- en zonne-energie in het elektriciteitsnet, en de voltooiing van de interne energiemarkt (IEM), die van centraal belang is om te voldoen aan de doelstellingen van het energiebeleid van de Europese Unie inzake betaalbaarheid, duurzaamheid en continuïteit van de voorzieningen. [...] ENTSO-E is het centrale punt voor alle technische, markt- en beleidsvraagstukken met betrekking tot TSO's en het Europese netwerk, in interactie met gebruikers van het stroomnet, EU-instellingen, regelgevende instanties en nationale overheden."[1]

Leden

De TSO's zijn verantwoordelijk voor de bulktransmissie van elektriciteit op de belangrijkste elektrische hoogspanningsnetten. TSO's bieden nettoegang aan de spelers op de elektriciteitsmarkt (dat zijn de elektriciteitsproducenten, handelaren, leveranciers, distributeurs en direct verbonden klanten) volgens niet-discriminerende en transparante regels. In veel landen zijn TSO's ook verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de netwerkinfrastructuur. TSO's in de interne elektriciteitsmarkt van de Europese Unie zijn entiteiten die onafhankelijk van de andere spelers op de elektriciteitsmarkt opereren.

ENTSO-E heeft 43 TSO's uit 36 landen.[7]

ISO-landcode Land TSO Afkorting
AL Albanië Operatori i Sistemit te Transmetimit OST
BA Bosnië en Herzegovina BiH Independent System Operator NOS BiH
BE België Elia System Operator Elia
BG Bulgarije Electroenergien Sistemen Operator ESO
CY Cyprus Cyprus Transmission System Operator Cyprus TSO
DK Denemarken Energinet Energinet
DE Duitsland 50Hertz Transmission 50Hertz
DE Duitsland Amprion Amprion
DE Duitsland Tennet TSO TTG
DE Duitsland TransnetBW TransnetBW
EE Estland Elering
FI Finland Fingrid
FR Frankrijk Réseau de Transport d'Électricité RTE
GR Griekenland Independent Power Transmission Operator IPTO
HU Hongarije MAVIR MAVIR
IE Ierland EirGrid EirGrid
IS IJsland Landsnet Landsnet
IT Italië Terna
HR Kroatië HOPS HOPS
LV Letland Augstsprieguma tīkls
LT Litouwen Litgrid
LU Luxemburg Creos Luxembourg
MK Macedonië MEPSO
ME Montenegro Crnogorski elektroprenosni sistem AD CGES
NL Nederland TenneT
NO Noorwegen Statnett
AT Oostenrijk Verbund - Austrian Power Grid APG
AT Oostenrijk Vorarlberger Übertragungsnetz VUEN
PL Polen Polskie Sieci Elektroenergetyczne PSE
PT Portugal Redes Energéticas Nacionais REN
RO Roemenië Transelectrica
RS Servië Elektromreža Srbije EMS
SI Slovenië Elektro-Slovenija ELES
SK Slowakije SEPS SEPS
ES Spanje Red Eléctrica de España REE
CZ Tsjechië ČEPS ČEPS
TR Turkije (waarnemer) Türkiye Elektrik İletim A.Ş. TEİAŞ
GB Verenigd Koninkrijk National Grid plc National Grid
GB Verenigd Koninkrijk Scottish Hydro Electric Transmission plc SHE Transmission
GB Verenigd Koninkrijk Scottish Power Transmission plc SPTransmission
GB Verenigd Koninkrijk System Operator for Northern Ireland SONI
SE Zweden Svenska Kraftnät SVK
CH Zwitserland Swissgrid Swissgrid

Gebied

Vijf synchrone gebieden

Het geografische gebied dat wordt bestreken door de TSO's van ENTSO-E is verdeeld in vijf synchrone gebieden en twee geïsoleerde systemen (Cyprus en IJsland). Synchrone gebieden zijn groepen landen die via hun respectieve elektriciteitsnetwerken zijn verbonden. De systeemfrequentie (50 Hz, met meestal zeer kleine afwijkingen) is synchroon binnen elk gebied en een storing op een enkel punt in het gebied zal in de hele zone worden geregistreerd. Individuele synchrone gebieden zijn met elkaar verbonden via gelijkstroominterconnectoren.

De vijf synchrone gebieden zijn:

De voordelen van synchrone gebieden zijn het samen beheren van productiecapaciteit, gemeenschappelijke voorzieningen van reserves, beide resulterend in kostenbesparingen en wederzijdse hulp in geval van storingen. Hierdoor worden de energiekosten voor reserves (bijvoorbeeld in geval van een storing of uitval) ook lager.[8]

Zie ook

Externe link