F-toets

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De F-toets is een statistische toets om na te gaan of van twee normale verdelingen de varianties verschillen. De F-toets wordt gebruikt bij variantie-analyse en is een parametrische toets omdat de verdeling normaal moet zijn.

De F-toets is toepasbaar in een situatie van twee onderling onafhankelijke aselecte steekproeven.

  • Steekproef 1, , heeft omvang en wordt geacht uit een verdeling te komen;
  • Steekproef 2, , heeft omvang en wordt geacht uit een verdeling te komen.

De toets verwerpt de nulhypothese

op basis van de toetsingsgrootheid:

,

waarin en de gebruikelijke steekproefvarianties zijn van de beide steekproeven.

De toetsingsgrootheid heeft onder de nulhypothese een F-verdeling met vrijheidsgraden in de teller en vrijheidsgraden in de noemer.

Afhankelijk van de gekozen alternatieve hypothese wordt de nulhypothese verworpen voor te kleine of te grote waarden van .


Zie ook: Kruskall-Wallis, significantie en p-waarde