Naar inhoud springen

Fernando Rey (acteur)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Fernando Rey
Fernando Rey in 1974.
Fernando Rey in 1974.
Algemene informatie
Volledige naam Fernando Casado D'Arambillet
Geboren A Coruña, 20 september 1917
Overleden Madrid, 9 maart 1994
Land Vlag van Spanje (1785-1931) Koninkrijk Spanje
Werk
Jaren actief 1935–1994
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Fernando Rey (A Coruña, 20 september 1917 – Madrid, 9 maart 1994) was een Spaans acteur.

Fernando Casado D'Arambillet, artiestennaam Fernando Rey, studeerde architectuur, maar onderbrak zijn studie toen de Spaanse Burgeroorlog uitbrak. Hij was de zoon van artillerie-officier Fernando Casado Veiga, republikein en medewerker van Azaña.

In 1936 begon hij zijn carrière als acteur, met kleinere rollen. Hij veranderde zijn eigenlijke achternaam in Rey, de geboortenaam van zijn moeder Sara Arambillet Rey. Tijdens de burgeroorlog vocht hij aan Republikeinse zijde. Aan het eind van de oorlog werd zijn vader bevorderd tot Inspecteur Generaal. Beiden werden na de nederlaag van de Republikeinen door de troepen van Franco gevangengezet. Fernando slaagde erin te ontsnappen uit een interneringskamp in Valencia. Hij verborg zich in een goederenwagon en bereikte zo Madrid.

In 1940 begon hij met het nasynchroniseren van stemmen van buitenlandse acteurs, eerst die van Tyrone Power, later die van Laurence Olivier, die hem later feliciteerde met het nasynchroniseren van diens stem in Hamlet.

In 1944 kreeg hij zijn eerste rol als de Hertog van Alva in de film Eugenia de Montijo van José López Rubio.

In 1948 speelde hij Filips de Schone in de film Locura de Amor geregisseerd door Juan de Orduña. De film betekende een doorbraak en was het eigenlijke begin van zijn carrière. De jaren daarna speelde hij in een veelvoud van films, trad hij op in radio- en televisieprogramma’s. Ook deed hij aan het nasynchroniseren van stemmen voor de Spaanse televisie.

In 1960 trouwde hij met de Argentijnse actrice Mabel Karr.

Zijn samenwerking met Luis Buñuel in de jaren ’60 en ’70 zorgde hij ervoor dat hij ook op internationaal niveau bekendheid verwierf. Hij speelde een hoofdrol in Le charme discret de la bourgeoisie (1972). De film ontving in 1972 een Oscar voor de beste buitenlandse speelfilm. Een andere succesvol product van hun samenwerking was Cet obscur objet du désir (1977), die genomineerd werd voor de Golden Globe, en voor een Oscar, maar ten slotte geen van deze prijzen won. Hij won wel in de categorie Beste Acteur op het Filmfestival van Cannes in 1977 voor zijn rol in Elisa, vida mia. De stem van Fernando Rey werd in deze film in het Frans nagesynchroniseerd door Michel Piccoli.

Hij vertolkte de maffiabaas Alain Charnier in de succesvolle film The French Connection (1971), van William Friedkin waar ook Gene Hackman een succesvolle hoofdrol in speelde.

In de jaren ’80 en ’90 ontving Fernando Rey prijzen op de filmfestivals van San Sebastian en Cannes, en ontving een gouden medaille van de Spaanse Nationale Filmacademie, de Academia de las Artes y las Ciencias Cinematográficas de España. Hij was directeur van deze academie van 1992 tot aan zijn dood.

Filmografie (selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fernando_Rey_(acteur)&oldid=66789568"