Florența Mihai

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Florența Mihai
Virginia Ruzici (li) en Florența Mihai (re) in 1981
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Roemenië Roemenië
Geboorteplaats Boekarest
Geboortedatum 2 september 1955
Lengte 1,65 m[1][2]
Profdebuut 1975
Met pensioen 1984
Overleden 14 oktober 2015
Totaal prijzengeld geen waarde
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Titels 1
Hoogste positie 29e (februari 1978)[1]
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros finale (1977)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1977)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1977)
Dubbelspel
Titels 1
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1976, 1978)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1975, 1976, 1978, 1980)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1976)
Gemengd dubbelspel
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros finale (1977)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1980)
Laatst bijgewerkt op: 12 maart 2015
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Florența Mihai (uitspraak: Florentsa) (2 september 1955 – 14 oktober 2015) was een tennisspeelster uit Roemenië. Zij was actief in het proftennis van 1975 tot en met 1984. Daarna werd zij tenniscoach van onder meer Ruxandra Dragomir.[3]

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Het oudste traceerbare internationale optreden van Mihai vond plaats in april 1974, op het Nice International Tournament in Nice (Zuid-Frankrijk) – zij bereikte er de finale, waarin zij verloor van haar landgenote Judith Gohn, maar waar zij met diezelfde Gohn wel de dubbelspeltitel won.[4] Op de Roemeense kampioenschappen van 1974 in september bereikte zij de halve finale, die zij verloor van Mariana Simionescu; in het dubbelspel bereikte zij de finale.[5] Mihai eindigde 1974 als nummer drie op de Roemeense rankinglijst, achter Virginia Ruzici en Mariana Simionescu.[6]

Gedurende de eerste maanden van 1975 maakte Mihai een tour door de Verenigde Staten. In januari 1975, op het Mcfarlin-toernooi in Austin (Texas), bereikte zij de finale, waarin zij verloor van de Australische Wendy Paish.[7] Een week later, op het University Club Satellite-toernooi in Houston, sleepte zij de titel in de wacht.[7] In februari bereikte zij op het Mcfarlin Satellite-toernooi van Amarillo de finale in het enkelspel en won zij de dubbelspeltitel samen met Robin Harris.[7] In Tyler, in maart, won zij het USTLA Mini Circuit-toernooi – in de finale versloeg zij de Amerikaanse Bunny Bruning.[7] Teruggekeerd naar Europa, nam zij in mei deel aan de Fed Cup in Aix-en-Provence (Zuid-Frankrijk).[8]

Nadat zij in 1974 nog faalde tijdens het kwalificatietoernooi, wist zij zich in 1975 te kwalificeren voor het hoofdtoernooi van Roland Garros. Behalve enkelspel deed zij tevens mee met het vrouwen­dubbel­spel en het gemengd dubbelspel – in alle drie disciplines was de eerste ronde haar eindstation. Een jaar later wist zij op het gravel van Parijs al tot de halve finale door te dringen, en in 1977 stond zij op Roland Garros voor het eerst in een grandslamfinale, in zowel het enkelspel als het gemengd dubbelspel. Het gravel was haar meest succesvolle ondergrond – in de periode 1975–1980 speelde zij weliswaar ook op het gras van Wimbledon en op het hardcourt van de US Open, maar zij kwam daar nooit verder dan de derde ronde. Naar de Australian Open reisde zij nooit af.

Na haar eerste Fed Cup-deelname in 1975, waarin het Roemeense team in de eerste ronde van de Wereldgroep won van Frankrijk (maar in de tweede ronde verloor van Italië), maakte Mihai ook in de jaren 1976, 1978, 1980, 1981 en 1983 deel uit van het Roemeense team. Vanaf 1980 speelde zij weinig toernooien meer. Zij beëindigde haar actieve loopbaan als tennisspeelster in mei 1984, na twee ITF-toernooien in Engeland.[9]

Bestuurcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

In 2012 vertegenwoordigde zij, samen met Ruxandra Dragomir, de Roemeense tennisbond bij de ITF.[10] In 2014 was zij toernooidirecteur van het ITF-toernooi van Boekarest.[11]

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

Florența Mihai overleed in 2015 op 60-jarige leeftijd.[12]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1977-07-10 Vlag van Zweden WTA Båstad gravel Vlag van Verenigde Staten Mary Struthers 6-4, 6-4 details
verloren finales
1. 1977-06-05 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Mima Jaušovec 2-6, 7-6, 1-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1976-10-24 Vlag van Spanje WTA Barcelona gravel Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici Vlag van Frankrijk Nathalie Fuchs
Vlag van België Michèle Gurdal
6-2, 6-4 details
verloren finales
1. 1976-02-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Akron hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Glynis Coles Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Brigitte Cuypers
Vlag van Verenigde Staten Mona Guerrant
4-6, 6-7 details
2. 1977-07-10 Vlag van Zweden WTA Båstad gravel Vlag van Zweden Helena Anliot Vlag van Australië Cynthia Doerner
Vlag van Argentinië Raquel Giscafré
2-6, 5-7 details
3. 1978-05-28 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Verenigde Staten Betsy Nagelsen Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Mima Jaušovec
Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici
2-6, 6-2, 5-7 details

Finaleplaatsen gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstanders score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1977-06-05 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Colombia Iván Molina Vlag van Verenigde Staten Mary Carillo
Vlag van Verenigde Staten John McEnroe
6-7, 3-6 details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1975 1976 1977 1978 1979 1980  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 0-0
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R HF F 1R 9-4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 1R 1R 0-4
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 3R 2R 3-3

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1975 1976 1977 1978 1980  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 0-0
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R KF 2R KF 4-4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 2R 1R 2R 2R 3-5
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 1R 1-2

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1975 1976 1977 1980 1983  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. g.t. g. t. g.t. g.t. 0-0
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R KF F 2R 5-4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 1-1
Vlag van Verenigde Staten US Open 0-0

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Florența Mihai.