Formule 2 in 2011

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Formule 2 seizoen 2011
Vorige: 2010 Volgende: 2012

Het Formule 2 kampioenschap van 2011 is het derde Formule 2-kampioenschap dat in zijn hernieuwde vorm gehouden wordt. Het eerste raceweekend wordt gereden op 16 en 17 april op het circuit van Silverstone. Het laatste race-weekend zal gereden worden op 29 en 30 oktober in het Spaanse Barcelona. De race in België wordt dit jaar gereden op het circuit van Spa-Francorchamps.

Vanaf dit seizoen wordt de Formule 2 niet meer als voorprogramma van het World Touring Car Championship gehouden.

Mirko Bortolotti haalde het kampioenschap binnen in het voorlaatste raceweekend met een tweede plaats en een overwinning. Christopher Zanella eindigde als tweede en Ramón Piñeiro behaalde de derde plaats in het kampioenschap.

Coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Coureur Ronde
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk James Cole Alle
3 Vlag van India Armaan Ebrahim 1-6
4 Vlag van Italië Mirko Bortolotti Alle
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex Brundle Alle
6 Vlag van Spanje Miquel Monrás Alle
8 Vlag van Bulgarije Plamen Kralev Alle
9 Vlag van Roemenië Mihai Marinescu Alle
10 Vlag van Rusland Max Snegirev Alle
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Clarke Alle
12 Vlag van Nederland Kelvin Snoeks Alle
13 Vlag van Spanje José Luis Abadín 1-3, 5, 8
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jolyon Palmer 4
15 Vlag van Spanje Ramón Piñeiro Alle
16 Vlag van Denemarken Mikkel Mac Alle
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Will Bratt 1-4
18 Vlag van Duitsland Tobias Hegewald Alle
19 Vlag van Zwitserland Christopher Zanella Alle
20 Vlag van Duitsland Julian Theobald 1-4, 6-7
21 Vlag van Duitsland Thiemo Storz Alle
22 Vlag van Duitsland Johannes Theobald 1-4, 6
23 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jon Lancaster 2
24 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Gladdis 1
25 Vlag van Oostenrijk René Binder 6
26 Vlag van Verenigd Koninkrijk Luciano Bacheta 6-7
28 Vlag van Frankrijk Benjamin Lariche Alle
30 Vlag van Zuid-Korea Sung-Hak Mun Alle
33 Vlag van India Parthiva Sureshwaren 1, 3-8
42 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jordan King 3-5
77 Vlag van Polen Natalia Kowalska 1-2
88 Vlag van Brazilië Fabio Gamberini 4

Races[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde Circuit Datum Poleposition Snelste ronde Winnaar
1 R1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Silverstone Circuit 16 april Vlag van Italië Mirko Bortolotti Vlag van Italië Mirko Bortolotti Vlag van Italië Mirko Bortolotti
R2 17 april Vlag van Spanje Miquel Monrás Vlag van Spanje Miquel Monrás Vlag van Spanje Miquel Monrás
2 R1 Vlag van Frankrijk Circuit de Nevers Magny-Cours 14 mei Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex Brundle Vlag van Zwitserland Christopher Zanella Vlag van Zwitserland Christopher Zanella
R2 15 mei Vlag van Zwitserland Christopher Zanella Vlag van Spanje Miquel Monrás Vlag van Zwitserland Christopher Zanella
3 R1 Vlag van België Circuit de Spa-Francorchamps 25 juni Vlag van Spanje Ramón Piñeiro Vlag van Spanje Ramón Piñeiro Vlag van Verenigd Koninkrijk Will Bratt
R2 26 juni Vlag van Verenigd Koninkrijk Will Bratt Vlag van Duitsland Tobias Hegewald Vlag van Italië Mirko Bortolotti
4 R1 Vlag van Duitsland Nürburgring 2 juli Vlag van Italië Mirko Bortolotti Vlag van Italië Mirko Bortolotti Vlag van Italië Mirko Bortolotti
R2 3 juli Vlag van Italië Mirko Bortolotti Vlag van Italië Mirko Bortolotti Vlag van Italië Mirko Bortolotti
5 R1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brands Hatch 23 juli Vlag van Duitsland Tobias Hegewald Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Clarke Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Clarke
R2 24 juli Vlag van Italië Mirko Bortolotti Vlag van Spanje Ramón Piñeiro Vlag van Spanje Ramón Piñeiro
6 R1 Vlag van Oostenrijk Red Bull Ring 27 augustus Vlag van Spanje Ramón Piñeiro Vlag van Italië Mirko Bortolotti Vlag van Spanje Ramón Piñeiro
R2 28 augustus Vlag van Zwitserland Christopher Zanella Vlag van Italië Mirko Bortolotti Vlag van Spanje Ramón Piñeiro
7 R1 Vlag van Italië Autodromo Nazionale Monza 1 oktober Vlag van Roemenië Mihai Marinescu Vlag van Roemenië Mihai Marinescu Vlag van Roemenië Mihai Marinescu
R2 2 oktober Vlag van Italië Mirko Bortolotti Vlag van Roemenië Mihai Marinescu Vlag van Italië Mirko Bortolotti
8 R1 Vlag van Spanje Circuit de Catalunya 29 oktober Vlag van Italië Mirko Bortolotti Vlag van Italië Mirko Bortolotti Vlag van Italië Mirko Bortolotti
R2 30 oktober Vlag van Italië Mirko Bortolotti Vlag van Italië Mirko Bortolotti Vlag van Italië Mirko Bortolotti

Eindstand (top 10)[bewerken | brontekst bewerken]

# Coureur Aantal
overwinningen
Punten
1 Vlag van Italië Mirko Bortolotti 7 316
2 Vlag van Zwitserland Christopher Zanella 2 193
3 Vlag van Spanje Ramón Piñeiro 3 185
4 Vlag van Spanje Miquel Monrás 1 153
5 Vlag van Roemenië Mihai Marinescu 1 138
6 Vlag van Duitsland Tobias Hegewald 0 121
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Clarke 1 112
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex Brundle 0 112
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Will Bratt 1 92
10 Vlag van Nederland Kelvin Snoeks 0 40

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]