Formule 2 in 2024

8e Formule 2-seizoen (2024)
	Volgende: 2025 Vorige: 2023
Algemene informatie
Regerend; kampioen	Théo Pourchaire (coureurs); ART Grand Prix (constructeurs)
Portaal	Autosport

Het Formule 2-seizoen 2024 wordt het achtste seizoen van het Formule 2-kampioenschap, een autosportkampioenschap dat georganiseerd wordt door de Fédération Internationale de l'Automobile (FIA). Het is een kampioenschap die dient als het tweede niveau van formuleracing in de FIA Global Pathway, een groeimodel om meer coureurs door te laten stromen naar hogere klassen. De klasse wordt verreden ter ondersteuning van de Formule 1 in 2024. Omdat het kampioenschap een eenheidsklasse is, zullen alle teams en coureurs die deelnemen aan het kampioenschap met dezelfde auto rijden.

In 2024 introduceert de Formule 2 een nieuw chassis en een nieuwe motor.

Théo Pourchaire is regerend kampioen bij de coureurs. Hij zal, zoals de regels van het kampioenschap luiden, zijn titel niet verdedigen. ART Grand Prix gaat het seizoen in als regerend kampioen bij de teams, nadat ze in de laatste ronde van het seizoen 2023 op het Yas Marina Circuit hun titel veilig hebben gesteld.

Teams en coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Team	Nr.	Coureur	Ronden
ART Grand Prix	1	Victor Martins	1-3
ART Grand Prix	2	Zak O'Sullivan	1-3
Prema Racing	3	Oliver Bearman	1-3
Prema Racing	4	Andrea Kimi Antonelli	1-3
Rodin Motorsport	5	Zane Maloney	1-3
Rodin Motorsport	6	Ritomo Miyata	1-3
DAMS Lucas Oil	7	Jak Crawford	1-3
DAMS Lucas Oil	8	Juan Manuel Correa	1-3
Invicta Racing	9	Kush Maini	1-3
Invicta Racing	10	Gabriel Bortoleto	1-3
MP Motorsport	11	Dennis Hauger	1-3
MP Motorsport	12	Franco Colapinto	1-3
Van Amersfoort Racing	14	Enzo Fittipaldi	1-3
Van Amersfoort Racing	15	Rafael Villagómez	1-3
Hitech Pulse-Eight	16	Amaury Cordeel	1-3
Hitech Pulse-Eight	17	Paul Aron	1-3
Campos Racing	20	Isack Hadjar	1-3
Campos Racing	21	Josep María Martí	1-3
Trident	22	Richard Verschoor	1-3
Trident	23	Roman Staněk	1-3
PHM AIX Racing	24	Joshua Dürksen	1-3
PHM AIX Racing	25	Taylor Barnard	1-3

Veranderingen bij de coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Van team veranderd

Paul Aron: Trident → Hitech Pulse-Eight
Amaury Cordeel: Invicta Virtuosi Racing → Hitech Pulse-Eight
Juan Manuel Correa: Van Amersfoort Racing → DAMS Lucas Oil
Jak Crawford: Hitech Pulse-Eight → DAMS Lucas Oil
Enzo Fittipaldi: Rodin Carlin → Van Amersfoort Racing
Isack Hadjar: Hitech Pulse-Eight → Campos Racing
Kush Maini: Campos Racing → Invicta Virtuosi Racing
Richard Verschoor: Van Amersfoort Racing → Trident

Nieuw/teruggekeerd in F2

Uit de F2

Jehan Daruvala: MP Motorsport → Formule E (Maserati MSG Racing)
Jack Doohan: Invicta Virtuosi Racing → nog niet bekend
Ayumu Iwasa: DAMS → Super Formula (Team Mugen)
Arthur Leclerc: DAMS → Italiaans GT-kampioenschap (Scuderia Baldini)
Clément Novalak: Trident → European Le Mans Series (Inter Europol Competition)
Théo Pourchaire: ART Grand Prix → Super Formula (Itochu Enex Team Impul)
Frederik Vesti: Prema Racing → European Le Mans Series (Cool Racing)

Tijdens het seizoen

Oliver Bearman was ingeschreven voor de ronde op het Jeddah Corniche Circuit, maar na de kwalificatie trok hij zich terug uit het raceweekend omdat hij was opgeroepen om bij het Formule 1-team van Ferrari Carlos Sainz jr. te vervangen tijdens de Grand Prix van Saoedi-Arabië nadat deze een blindedarmontsteking had opgelopen.

Veranderingen bij de teams[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat de Invicta Watch Group deels eigenaar van Invicta Virtuosi Racing werd, zal het team in het seizoen 2024 deelnemen onder de naam Invicta Racing.
PHM Racing neemt afscheid van de steun van Charouz Racing System en neemt vanaf 2024 deel als PHM AIX Racing.
Rodin Carlin staat vanaf 2024 bekend als Rodin Motorsport.

Races[bewerken | brontekst bewerken]

Op 4 augustus 2023 werd een voorlopige Formule 2-kalender van 2024 bekend gemaakt.

Ronde		Circuit	Datum	Pole position	Snelste ronde	Winnend coureur	Winnend team
1	R1	Bahrain International Circuit	1 maart		Enzo Fittipaldi^[1]	Zane Maloney	Rodin Motorsport
1	R2	Bahrain International Circuit	2 maart	Gabriel Bortoleto^[2]	Dennis Hauger	Zane Maloney	Rodin Motorsport
2	R1	Jeddah Corniche Circuit	8 maart		Paul Aron	Dennis Hauger^[3]	MP Motorsport
2	R2	Jeddah Corniche Circuit	9 maart	Kush Maini^[4]	Enzo Fittipaldi	Enzo Fittipaldi	Van Amersfoort Racing
3	R1	Albert Park Street Circuit	23 maart		Isack Hadjar	Roman Staněk^[5]	Trident
3	R2	Albert Park Street Circuit	24 maart	Dennis Hauger	Jak Crawford	Isack Hadjar	Campos Racing
4	R1	Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari	18 mei
4	R2	Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari	19 mei
5	R1	Circuit de Monaco	25 mei
5	R2	Circuit de Monaco	26 mei
6	R1	Circuit de Barcelona-Catalunya	22 juni
6	R2	Circuit de Barcelona-Catalunya	23 juni
7	R1	Red Bull Ring	29 juni
7	R2	Red Bull Ring	30 juni
8	R1	Silverstone	6 juli
8	R2	Silverstone	7 juli
9	R1	Hungaroring	20 juli
9	R2	Hungaroring	21 juli
10	R1	Circuit de Spa-Francorchamps	27 juli
10	R2	Circuit de Spa-Francorchamps	28 juli
11	R1	Autodromo Nazionale Monza	31 augustus
11	R2	Autodromo Nazionale Monza	1 september
12	R1	Baku City Circuit	14 september
12	R2	Baku City Circuit	15 september
13	R1	Losail International Circuit	30 november
13	R2	Losail International Circuit	1 december
14	R1	Yas Marina Circuit	7 december
14	R2	Yas Marina Circuit	8 december

Veranderingen op de kalender[bewerken | brontekst bewerken]

Het Losail International Circuit staat voor het eerst op de Formule 2-kalender.
De race op het Circuit Zandvoort is verdwenen van de kalender.
Nadat de race op het Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari in 2023 vanwege overstromingen in de regio was afgelast, keert deze terug op de kalender.

Kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Puntensysteem[bewerken | brontekst bewerken]

Coureurs vertrekkend van pole-position zijn vetgedrukt.
Coureurs met de snelste raceronde in cursief.
SR staat voor snelste ronde.

† Coureur uitgevallen, maar wel geklasseerd omdat er meer dan 75% van de raceafstand werd afgelegd.

Sprintrace

Positie	1e	2e	3e	4e	5e	6e	7e	8e	SR
Punten	10	8	6	5	4	3	2	1	1

Hoofdrace

Positie	1e	2e	3e	4e	5e	6e	7e	8e	9e	10e	Pole	SR
Punten	25	18	15	12	10	8	6	4	2	1	2	1

Coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Pos	Coureur	BHR		JED		ALB		IMO	MON	CAT	RBR	SIL	HUN	SPA	MNZ	BAK	LOS	YAS	Punten
1	Zane Maloney	1	1	4	7	10	3												62
2	Paul Aron	5	3	2	10	18	2												47
3	Dennis Hauger	8	8	1	3	2	DNF												41
4	Isack Hadjar	4	DNF	15†	DNF	6	1												34
5	Kush Maini	13	7	8	2	3	12												33
6	Enzo Fittipaldi	17	DNF	3	1	12	17												32
7	Josep María Martí	3	2	7	DNF	DNF	13												26
8	Jak Crawford	2	DNF	5	4	9	10												26
9	Andrea Kimi Antonelli	14	10	6	6	DNF	4												24
10	Ritomo Miyata	9	9	12	15	5	5												16
11	Zak O'Sullivan	7	4	16†	DNF	8	DNF												15
12	Gabriel Bortoleto	6	5	10	DNF	DNF	DNF												15
13	Franco Colapinto	18	6	11	DNF	4	DSQ												13
14	Richard Verschoor	10	14	DSQ	8	DNF	6												12
15	Roman Staněk	DNF	13	DSQ	DNF	1	15												10
16	Amaury Cordeel	DNF	DNF	DNF	5	16	11												10
17	Rafael Villagómez	19	12	14	9	15	7												8
18	Victor Martins	11	DNF	DNF	11	7	8												6
19	Oliver Bearman	16	15	WD	WD	14	9												2
20	Joshua Dürksen	15	11	9	12	17	DNF												0
21	Juan Manuel Correa	12	DNF	DNF	14	11	14												0
22	Taylor Barnard	DNF	16	13	13	13	16												0
Pos	Coureur	BHR		JED		ALB		IMO	MON	CAT	RBR	SIL	HUN	SPA	MNZ	BAK	LOS	YAS	Punten

Teams[bewerken | brontekst bewerken]

Pos	Team	No.	BHR		JED		ALB		IMO	MON	CAT	RBR	SIL	HUN	SPA	MNZ	BAK	LOS	YAS	Punten
1	Rodin Motorsport	5	1	1	4	7	10	3												78
1	Rodin Motorsport	6	9	9	12	15	5	5												78
2	Campos Racing	20	4	DNF	15†	DNF	6	1												60
2	Campos Racing	21	3	2	7	DNF	DNF	13												60
3	Hitech Pulse-Eight	16	DNF	DNF	DNF	5	16	11												57
3	Hitech Pulse-Eight	17	5	3	2	10	18	2												57
4	MP Motorsport	11	8	8	1	3	2	DNF												54
4	MP Motorsport	12	18	6	11	DNF	4	DSQ												54
5	Invicta Racing	9	13	7	8	2	3	12												48
5	Invicta Racing	10	6	5	10	DNF	DNF	DNF												48
6	Van Amersfoort Racing	14	17	DNF	3	1	12	17												40
6	Van Amersfoort Racing	15	19	12	14	9	15	7												40
7	DAMS Lucas Oil	7	2	DNF	5	4	9	10												26
7	DAMS Lucas Oil	8	12	DNF	DNF	14	11	14												26
8	Prema Racing	3	16	15	WD	WD	14	9												26
8	Prema Racing	4	14	10	6	6	DNF	4												26
9	Trident	22	10	14	DSQ	8	DNF	6												22
9	Trident	23	DNF	13	DSQ	DNF	1	15												22
10	ART Grand Prix	1	11	DNF	DNF	11	7	8												21
10	ART Grand Prix	2	7	4	16†	DNF	8	DNF												21
11	PHM AIX Racing	24	15	11	9	12	17	DNF												0
11	PHM AIX Racing	25	DNF	16	13	13	13	16												0
Pos	Team	No.	BHR		JED		ALB		IMO	MON	CAT	RBR	SIL	HUN	SPA	MNZ	BAK	LOS	YAS	Punten

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Officiële website van het Formule 2-kampioenschap

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Enzo Fittipaldi reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Zane Maloney.
↑ Kush Maini behaalde oorspronkelijk de pole position, maar hij werd later gediskwalificeerd omdat zijn auto niet voldeed aan de technische reglementen. Gabriel Bortoleto startte hierdoor vanaf pole position.
↑ Richard Verschoor won oorspronkelijk de race, maar hij werd later gediskwalificeerd omdat zijn auto niet voldeed aan de technische reglementen. Dennis Hauger werd hierdoor tot winnaar uitgeroepen.
↑ Oliver Bearman behaalde oorspronkelijk de pole position, maar hij trok zich na de kwalificatie terug uit het raceweekend. Kush Maini startte hierdoor vanaf pole position.
↑ Isack Hadjar won oorspronkelijk de race, maar kreeg later een tijdstraf van tien seconden vanwege het veroorzaken van een ongeluk bij de racestart. Roman Staněk werd hierdoor tot winnaar uitgeroepen.

[1] Enzo Fittipaldi reed de snelste ronde, maar omdat hij niet in de top 10 finishte, werd het punt voor de snelste ronde uitgereikt aan Zane Maloney.

[2] Kush Maini behaalde oorspronkelijk de pole position, maar hij werd later gediskwalificeerd omdat zijn auto niet voldeed aan de technische reglementen. Gabriel Bortoleto startte hierdoor vanaf pole position.

[3] Richard Verschoor won oorspronkelijk de race, maar hij werd later gediskwalificeerd omdat zijn auto niet voldeed aan de technische reglementen. Dennis Hauger werd hierdoor tot winnaar uitgeroepen.

[4] Oliver Bearman behaalde oorspronkelijk de pole position, maar hij trok zich na de kwalificatie terug uit het raceweekend. Kush Maini startte hierdoor vanaf pole position.

[5] Isack Hadjar won oorspronkelijk de race, maar kreeg later een tijdstraf van tien seconden vanwege het veroorzaken van een ongeluk bij de racestart. Roman Staněk werd hierdoor tot winnaar uitgeroepen.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]