François Cavanna
| François Cavanna | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Cavanna in 2005
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | Parijs, 22 februari 1923 | |||
| Geboorteplaats | 14e arrondissement van Parijs[1] | |||
| Overleden | Créteil, 29 januari 2014 | |||
| Overlijdensplaats | Créteil[2] | |||
| Land |  Frankrijk
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | eind jaren veertig - 2010 | |||
| Genre | humor, satire, autobiografie, historische romans | |||
| Bekende werken | Les Ritals Les Russkoffs | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| ||||
François Cavanna (Parijs, 22 februari 1923 – Créteil, 29 januari 2014) was een Franse (satirische) schrijver, journalist en tekenaar.
Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]
Afkomst en eerste jobs[bewerken | brontekst bewerken]
Cavanna werd in Parijs geboren als het enige kind van een Italiaanse immigrant en een Franse moeder. Zijn vader verdiende de kost als metselaar. De jonge François was van jongs af aan een gepassioneerd lezer. Op school behaalde hij uitstekende resultaten maar hij had weinig zin om verder te studeren. Vlak voor de Tweede Wereldoorlog trad hij in dienst van de post. Tijdens de oorlog zag hij zich genoodzaakt enkele keren van werk te veranderen. Zo was hij onder meer bediende in een groenten- en fruitzaak en metselaar in verscheidene bouwfirma's. Aan het begin van 1943 werd hij opgeëist door de Service du travail obligatoire om in Duitsland te gaan werken.
Tekenaar en Hara-Kiri / Charlie Hebdo[bewerken | brontekst bewerken]
Na de oorlog werd hij bediende voor de Association des déportés du travail. In die hoedanigheid leverde hij zijn eerste stripverhaal af voor het dagblad Le Déporté du travail. Wanneer hij ontslagen werd uit besparingsoverwegingen besloot hij voltijds te werken als tekenaar. Zijn pseudoniem Sépia behield hij tot in de jaren zestig. In 1954 werd hij gevraagd mee te werken aan een gans nieuw tijdschrift, Zéro. Daar leerde hij Georges Bernier kennen. Samen met hem stond hij aan de wieg van de satirische weekbladen Hara-Kiri (1960) en Charlie Hebdo (1970), de opvolger van Hara-Kiri. Toptalenten als Georges Wolinski, Roland Topor, Jean-Marc Reiser en Fred vonden een perfect oefenterrein in deze anarchistische en polemische stripbladen vol zwarte humor. De tijdschriften pasten wonderwel in het kader van het journalistieke mei 1968.
Werken[bewerken | brontekst bewerken]
Van zijn talrijke werken zijn onder meer zijn autobiografische geschriften vermeldenswaardig. Op het einde van de jaren zeventig verschenen de eerste twee delen van zijn autobiografie. In Les Ritals (1978) riep hij zijn kindertijd op als zoon van een rital, een pejoratief Frans woord voor een Italiaan. De vaderfiguur was hier dominant aanwezig. Het tweede luik, Les Russkoffs verscheen een jaar later en behaalde de Prix Interallié. Hier blikte hij terug op zijn ervaringen tijdens de Tweede Wereldoorlog. In Bête et méchant (1981) had hij het over de pionierstijd bij Hara Kiri. Les yeux plus grands que le ventre (1983) was helemaal gewijd aan zijn liefdesleven, dat ook in Maria (1985) ter sprake kwam. En in L’Œil du lapin (1987) kwam hij terug op zijn kindertijd en op zijn moeder. Daarnaast schreef Cavanna ook een aantal historische romans die zich voornamelijk in de vroege middeleeuwen afspeelden. In Lune de miel (2010), zijn laatste werk, maakte Cavanna bekend dat hij leed aan de ziekte van Parkinson. Hij liep nog een dijbeenbreuk op en overleed eind januari 2014 aan de gevolgen van longcomplicaties op 90-jarige leeftijd.
Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]
- 1960 Le tour de France. (met Paul Massonnet) (Collection Lecture et Loisir)
- 1965 4, rue Choron. (Éd. Hara-Kiri)
- 1968 Cavanna. (Éd. Julliard)
- 1970 Je l'ai pas vu, je l'ai pas lu… mais j'en ai entendu causer. (Éd. Jean-Jacques Pauvert)
- 1971 Les Aventures de Dieu. (Éd. du Square)
- 1971 Le saviez-vous? 1. (Éd. du Square)
- 1972 L'Aurore de l'humanité I. Et le singe devint con. (Éd. du Square; 1984: Belfond; 2007: Hoëbeke)
- 1974 Le saviez-vous? 2. (Éd. du Square)
- 1975 L'Aurore de l'humanité II. Le con se surpasse. (Éd. du Square; 1986: Belfond)
- 1975 Je l'ai pas lu, je l'ai pas vu… (Chroniques Hara Kiri hebdo 1969/1). (Éd. 10/18)
- 1975 Je l'ai pas lu, je l'ai pas vu… (Chroniques Hara Kiri hebdo 1969/2). (Éd. 10/18)
- 1976 Je l'ai pas lu, je l'ai pas vu… (Chroniques Hara Kiri hebdo 1970). (Éd. 10/18)
- 1976 Stop-crève (Chroniques de Charlie Hebdo 1969-1975). (Éd. Jean-Jacques Pauvert)
- 1977 L'Aurore de l'humanité III. Où s'arrêtera-t-il? (Éd. du Square; 1987: Belfond)
- 1978 Gauche, droite, piège à cons (Chroniques de Charlie Hebdo 1969-1976). (Jean-Jacques Pauvert)
- 1978 Les Ritals. (Belfond)
- 1979 Les Russkoffs. (Belfond)
- 1980 La Grande Encyclopédie Bête et Méchante. (Albin Michel)
- 1981 Bête et méchant. (Belfond)
- 1981 Louise la Pétroleuse. (Belfond) (theater)
- 1982 La Nouvelle Encyclopédie Bête et Méchante. (Albin Michel)
- 1982 Les Écritures - Les Aventures de Dieu et du Petit Jésus. (Belfond; 1995: Albin Michel)
- 1983 Les Yeux plus grands que le ventre. (Belfond)
- 1984 L'Almanach de Cavanna. (Belfond)
- 1985 Maria. (Belfond)
- 1986 Les Fosses carolines. (Belfond)
- 1987 L’œil du lapin. (Belfond)
- 1987 Les Doigts pleins d'encre. (met foto's van Robert Doisneau) (Hoëbeke)
- 1988 La Couronne d'Irène. (Belfond; 1990: Livre de Poche)
- 1988 Les Aventures de Napoléon. (Belfond)
- 1989 Mignonne, allons voir si la rose… (Belfond; 2001: Albin Michel)
- 1990 Traits d'humour sur toiles de maîtres, présentation de Daniel Delamare. (Éd. Denoël)
- 1990 Maman, au secours! (met tekeningen van Altan) (Presses de la Cité)
- 1991 La Belle Fille sur le tas d'ordures. (Éd. L'Archipel)
- 1991 Coups de sang. (Belfond)
- 1991 Les Grands Imposteurs. (Presses de la Cité)
- 1991 Nos ancêtres les Gaulois. (Albin Michel)
- 1992 Cavanna par Cavanna. (Albin Michel)
- 1992 Le Temps des égorgeurs. (Albin Michel)
- 1992 Dieu, Mozart, Le Pen et les autres. (Éd. Hors Collection; 1999: Presses de la Cité)
- 1993 De Coluche à Mitterrand (53 Chroniques de Charlie Hebdo). (Éd. L'Archipel)
- 1993 Tonton, Messaline, Judas et les autres. (Presses de la Cité)
- 1993 Les Enfants de Germinal. (Éd. Hoëbeke)
- 1994 Lettre ouverte aux culs-bénits. (Albin Michel)
- 1994 Les Pensées. (Éd. Le Cherche Midi)
- 1995 Cœur d'artichaut. (Albin Michel)
- 1997 La Déesse mère. (Albin Michel)
- 1998 Je t'aime. (met tekeningen van Barbe) (Presses de la Cité)
- 1998 Les Mérovingiens 1: Le Hun blond. (Albin Michel; 2000: Éd. Premières Loges)
- 1999 Les Mérovingiens 2: La hache et la croix. (Albin Michel)
- 2000 Les Mérovingiens 3: Le dieu de Clotilde. (Albin Michel)
- 2001 Les Mérovingiens 4: Le sang de Clovis. (Albin Michel)
- 2002 Les Mérovingiens 5: Les reines rouges. (Albin Michel)
- 2002 Au fond du jardin (met foto's van Patricia Méaille) (Éd. Terre de Brume)
- 2003 Les Imposteurs. (Presses de la Cité)
- 2003 Sur les murs de la classe. (Hoëbeke)
- 2004 Les Mérovingiens 6: L'adieu aux reines. (Albin Michel)
- 2004 Les Années Charlie: 1969-2004. (Hoëbeke)
- 2005 Cavanna à Charlie Hebdo 1969-1981: Je l'ai pas lu, je l'ai pas vu… (Hoëbeke)
- 2005 Plus je regarde les hommes, plus j'aime les femmes… (Albin Michel)
- 2006 Le Voyage. (Albin Michel)
- 2008 Hara-Kiri. Les belles images. (Hoëbeke)
- 2008 Mai 68. (collectief) (Michel Lafon)
- 2008 Cavanna raconte Cavanna. (Charlie Hebdo nr. 24; 2012: Éd. Les échappés)
- 2009 La pub nous prend pour des cons, la pub nous rend cons. (Hoëbeke)
- 2010 Le Pire de Hara-Kiri. (Hoëbeke)
- 2010 Instants de grâce. (met foto's van Jean-Pierre Leloir) (Éd. Fetjaine)
- 2010 Lune de miel. (Gallimard)
- 2011 Hara-Kiri. Jusqu'à l'os! (Hoëbeke)
- 2013 La Gloire de Hara-Kiri. (Glénat)
- ↑ https://deces.matchid.io/id/PtNBnCEGm1eO; Fichier des personnes décédées; geraadpleegd op: 23 juni 2023.
- ↑ https://deces.matchid.io/id/PtNBnCEGm1eO; Fichier des personnes décédées; geraadpleegd op: 24 juni 2023.