Frank Morgan (musicus)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Robbot (overleg | bijdragen) op 18 sep 2018 om 20:03. (Robotgeholpen doorverwijzing: Ray Brown - Koppeling(en) gewijzigd naar Ray Brown (musicus))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Frank Morgan
Frank Morgan
Algemene informatie
Geboren Minneapolis,23 december 1933
Geboorteplaats MinneapolisBewerken op Wikidata
Overleden Aldaar, 14 december 2007
Overlijdensplaats MinneapolisBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Genre(s) Jazz
Beroep Muzikant
Instrument(en) Saxofoon
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Frank Morgan (Minneapolis, 23 december 1933 - aldaar, 14 december 2007) was een Amerikaanse alt-saxofonist van de hardbop.

Carrière

Frank Morgan groeide op in Minnesota en begon zijn carrière als professionele muzikant in de bebop-scene van de westkust. Drugsproblemen onderbraken telkens weer zijn carrière. Zij stijl werd sterk beïnvloed door Charlie Parker. Sinds de jaren 50 nam hij een groot aantal albums op, zoals zijn debuut met de westkust-muzikanten Conte Candoli, Wardell Gray, Carl Perkins, Leroy Vinnegar en Larance Marable. In 1985 lukte hem een comeback met het album Easy Living met Cedar Walton en Billy Higgins. In 1986 trad hij op met het trio van Cedar Walton en Johnny Coles in het New Yorkse Village Vanguard met een programma uit nummers van Duke Ellington, Thelonious Monk, Charlie Parker en Jackie McLean (Bebop Lives!)

Aandacht kregen zijn verdere opnamen, die ontstonden tijdens de jaren 80 en 90, zoals het album Major Changes (1987) bij Contemporary Records met McCoy Tyner, Avery Sharpe en Louis Hayes en Reflections (1989) met Joe Henderson, Bobby Hutcherson, Mulgrew Miller, Ron Carter en Al Foster. Als sideman werkte Morgan mee aan plaatopnamen van Teddy Charles, Terry Gibbs, Milt Jackson, Kenny Clarke (Telefunken Blues, 1955), uiteindelijk bij zijn oude vriend Art Farmer uit zijn periode aan de westkust (Central Avenue Reunion, 1989). In 1998 doorstond Morgan een beroerte, maar kon hij toch zijn carrière vervolgen.

Discografie

  • 1955: Gene Norman Presents Frank Morgan (GNP Crescendo Records/Fresh Sound Records, 1955) met Wardell Gray, Conte Candoli, Howard Roberts, Carl Perkins, Wild Bill Davis
  • 1985: Easy Living (OJC) met Cedar Walton, Tony Dumas, Billy Higgins
  • 1986: Double Image (Contemporary Records) met George Cables
  • 1987: Major Changes (Contemporary Records) met McCoy Tyner, Avery Sharpe, Louis Hayes
  • 1988: Yardbird Suite (OJC) met Mulgrew Miller, Ron Carter, Al Foster
  • 1989: Reflections (OJC) met Joe Henderson, Bobby Hutcherson, Mulgrew Miller, Ron Carter, Al Foster
  • 1993: Listen to the Dawn (Antilles) met Kenny Burrell, Ron Carter, Grady Tate
  • 1995: Love, Lost and Found (Telarc) met Cedar Walton, Ray Brown, Billy Higgins
  • 1996: Bop! (Telarc) met Ray Drummond, Curtis Lundy