Frans Drabbe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Frans Drabbe (1983)

Frans Drabbe (Terneuzen, 7 november 1925[1]Diemen, 22 september 2011)[2] was een Nederlandse vakbondsactivist en -bestuurder.

Drabbe, afkomstig uit Zeeuws-Vlaanderen, was aanvankelijk werkzaam als machinebankwerker bij De Schelde. Hij werd actief binnen de NVV[3] en speelde zich landelijk in de kijker bij de bezetting van de ENKA-fabriek in Breda, in 1972.[2] Toen de NVV opging in de FNV, in 1976, werd Drabbe de eerste secretaris van deze nieuwe vakcentrale, vervolgens vicevoorzitter en lid van de SER.[2] Hij speelde met collega Wim Kok een belangrijke rol in de totstandkoming van het Akkoord van Wassenaar, waarin vakbonden en werkgeversorganisaties gezamenlijk besloten tot loonmatiging.[2] Drabbe bleef vicevoorzitter van de FNV tot zijn pensionering in 1985. Hij werd opgevolgd door Johan Stekelenburg.[4]