Gallium-68

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gallium-68
Algemeen
Element gallium (Ga)
Nuclide 68Ga
Aantal protonen 31
Aantal neutronen 37
Nuclidische gegevens
Nuclidenmassa 67,927980084 u
Spin 1+
Bindingsenergie 8,70122 MeV
Massaoverschot −67,08612 MeV
Vervalgegevens
Type verval β+-verval
Halveringstijd 67,71(9) minuten
Vervalenergie 1,8989 MeV
Vervalproduct zink-68
Isotopen van gallium
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde
Natuurkunde

Gallium-68 of 68Ga is een onstabiele radioactieve isotoop van gallium, een hoofdgroepmetaal. De isotoop komt van nature niet op Aarde voor.

Gallium-68 ontstaat bij het radioactief verval van germanium-68.

Radioactief verval[bewerken | brontekst bewerken]

Gallium-68 vervalt door β+-verval tot de stabiele isotoop zink-68:[1]

De halveringstijd bedraagt iets meer dan 1 uur.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Gallium-68 wordt gebruikt in de positronemissietomografie. Aangezien het een relatief korte halveringstijd heeft, wordt het in situ gevormd uit germanium-68, dat met een halveringstijd van bijna 271 dagen een stuk langlevender is. Germanium-68 zit daarbij op een kolom van titanium(IV)oxide, aluminiumoxide of tin(IV)oxide, de zogenaamde germanium-gallium-generator, en wordt met behulp van zoutzuur geëlueerd. Dit proces wordt ook wel melken genoemd.