Gebruiker:MarcoSwart/TAMTAM Objektentheater

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

TAMTAM objektentheater is een klein productiehuis in Deventer dat sinds 1979 kleine en grote theatervoorstellingen maakt met gevonden voorwerpen in de hoofdrol. Kenmerkend voor deze voorstellingen is dat er geen tekst wordt gebruikt, maar dat het verhaal in beelden met behulp van theatertechniek wordt verteld. De producties vermengen zo theater en beeldende kunst, vaak verder verrijkt met muziek en video.

Objectentheater met gevonden voorwerpen[bewerken | brontekst bewerken]

Bij traditioneel theater krijgt het verhaal vorm door acteurs die rollen spelen, maar bij objectentheater gebeurt dit door voorwerpen die door de spelers worden gemanipuleerd. Objectentheater is zo verwant aan poppenspel: je kunt objectentheater opvatten als poppentheater waarin allerlei voorwerpen de rol van personen hebben, maar het is omgekeerd ook mogelijk poppenspel op te vatten als een specifieke vorm van objectentheater, waarin de objecten nagebootste personen zijn.[1][2][3][4]

Een eerste karakteristiek voor het objectentheater van TAMTAM is het gebruik van gevonden voorwerpen. In de voorstellingen krijgen die eigenlijk een nieuw leven. Deze objecten worden met zorg geselecteerd. Ze doen als het ware auditie: zo wordt nagegaan wat bij het maken van een voorstelling hun sterke punten en beperkingen zijn. Het hergebruik van oude voorwerpen kan worden gezien als een pleidooi om dingen niet zomaar weg te gooien en ook om mensen niet zomaar af te schrijven.[5][6][7]

Een tweede kenmerk van de producties van TAMTAM is dat geen gebruik wordt gemaakt van teksten. De toeschouwer kunnen zelf het verhaal uit de beelden afleiden. Bij de voorstellingen is daarom veel aandacht voor het beeld dat de gebruikte voorwerpen en materialen oproepen. Door belichting, geluid, muziek en decor wordt dag nog verder versterkt. Het is de bedoeling om de eigen verbeeldingskracht van de toeschouwer te prikkelen. Iedere bezoeker maakt zo in zijn hoofd een eigen voorstelling en heeft daarmee een strikt persoonlijke herinnering om te bewaren. Dit is een van de redenen om voorstellingen niet op DVD uit te brengen.[5][7][8]

Aanvang[bewerken | brontekst bewerken]

Gérard Schiphorst (1955) en Marije van der Sande (1956) begonnen in 1979 als poppenspelers voor een jong publiek met een traditionele voorstelling Lang zal ik Leven. De manier waarop de bekende marionettenspeler Henk Boerwinkel zijn poppen tot leven bracht vormde een vroege inspiratiebron. Toen ze de productie Brick Bros Circus van de Canadese Puppetmongers Theatre zagen, met bakstenen in de hoofdrol, werd dat een blikopener om een eigen vorm van objectentheater te gaan ontwikkelen. Hiervoor volgden zij workshops, ondermeer van Moniek Toebosch. De oprichters zijn altijd de makers en spelers van TAMTAM gebleven. [7][6]

Producties[bewerken | brontekst bewerken]

Producties van TAMTAM Objektentheater zijn opgenomen in programma's van festivals in meer dan 30 landen over de hele wereld. In recensies oogsten ze waardering voor de esthetische stijl, subtiele humor en originaliteit. Er wordt zowel voor volwassenen als kinderen gespeeld. Schoolvoorstellingen waren vanaf het begin deel van de activiteiten, maar deze bijdrage aan de cultuureducatie is in 2018 door tijdgebrek beëindigd. [9][10][11]

  • Lang zal ik leven
  • Boven het grote gras
  • A La Carte
  • Eiland
  • To have or not to have
  • Beer, het verhaal van een kleine held
    i.s.m Wim Hofman
  • Zo slim als een ezel
    i.s.m Wim Hofman
  • No Problem
  • What You See Is What You Get
  • Wonderen gebeuren direct, het onmogelijke duurt iets langer
  • Escape
  • Objectomania
  • Roestige spijkers & Andere helden
    i.s.m. Jeroen van Westen
  • Kleine rampen
    i.s.m Aus Greidanus (1950)
  • Een onbewaakt ogenblik
    eerbetoon aan Henk Boerwinkel[7]

Overige activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]

Naast de theateractiviteiten produceert TAMTAM ook videokunst, animatiefilms, beeldend werk, kinderboeken en muziek. Voorbeelden van animatiefilms zijn: De Tuin der dingen, gebaseerd op het werk van Jeroen Bosch en Scars of the city voor de Schaubudensommer in Dresden. Twee kinderboeken werden opgenomen in de nieuwe serie Gouden Boekjes: Het Bed Van Tim (2004) en De Draaimolen (2006). In 2009 maakten ze een videoclip bij het nummer Lumen van de band NO Blues. In 2011 verzorgden ze als 'artists in residence' 64 voorstellingen in het Kröller-Müllermuseum.[7][12][13]

De producties worden gemaakt in de eigen werkplaats in het Havenkwartier in Deventer. Hier worden ook workshops voor andere kunstenaars verzorgd.[7]

Eerbetoon[bewerken | brontekst bewerken]

Bij het 30-jarig jubileum van TAMTAM werden Van der Sande en Schiphorst allebei benoemd tot ridder in de Orde van Oranje Nassau. In 2012 werd aan TAMTAM Objektentheater de Gulden Adelaar, de tweejaarlijkse culturele prijs van de gemeente Deventer toegekend.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]