Gebruiker:Michiel TM/Sjatili
vestingsplaatsje in Georgië 
| |||
|---|---|---|---|
  | |||
| Geografie | |||
| Hoogte | 1.400 m | ||
| Coördinaten | 42° 40′ NB, 45° 9′ OL | ||
| Bevolking | |||
| Inwoners | circa 15 gezinnen | ||
| Overige informatie | |||
| Tijdzone | UTC+4 | ||
| Foto's | |||
| |||
| zicht op sjatili | |||
| |||
Sjatili (Georgisch: შატილი) is een versterkt dorp in Georgië nabij de Georgisch-Tsjetsjeense grens. Het plaatsje ligt in de historische regio Chevsoeretië, dat tegenwoordig deel uitmaakt van Mtscheta-Mtianeti. Sjatili staat op de voorlopige lijst van het UNESCO werelderfgoed.
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
 |
Mee bezig Aan deze pagina of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt.
Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen. |
Het dorp bestaat uit ongeveer zestig versterkte torens, die zowel als woonruimte en fortificatie dienden. Toegang door bergpas Datvis-Jvari (2876 m)
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Ontstaan[bewerken | brontekst bewerken]
De Chevsoeren zijn nooit onderworpen geweest aan een feodaal systeem omdat het hun taak was de noordgrens van Georgië te verdedigen en de Georgische koningen in oorlogen te steunen. Deze taak was niet overbodig want Chevsoeretië is in de loop van de geschiedenis vaak binnengevallen door vijandelijke volken, zoals Russen, Tsjetsjenen en Avaren. Mede hierdoor vind men overal in de regio fortificaties, veelal verdedigingstorens. Sjatili, dat in de 10e of 11e eeuw na Christus is gesticht, is hier ook een voorbeeld van.
Bekende aanvallen[bewerken | brontekst bewerken]
In 1812 nam Alexander van Georgië zijn toevlucht in de omgeving van Sjatili nadat zijn opstand tegen de het Russische keizerrijk was neergeslagen. Als gevolg hiervan werd Sjatili voor een deel platgebrand door het Russische leger. Het dorp is daarna weer herbouwd, maar op sommige plekken zijn nog steeds brandsporen te zien als herinnering aan de Russische kanonnen.
In 1843 voerde een leger ongeveer vijfduizend Avaren een verrassingsaanval uit op Sjatili. Zij stonden onder leiding van Akhverdy-Magoma, een 'naib' (generaal) van Imam Sjamil die bekend stond als een getalenteerd militair leider. Op het moment van de aanval waren er circa 60 bewoners in het dorp aanwezig die het dorp drie dagen lang verdedigde. Toen trok het Avaarse leger zich terug. Akverdy-Magoma overleed datzelfde jaar aan verwondingen die hij opgelopen had bij Sjatili.
Tijdens de aanval vond een opmerkelijk voorval plaats dat nog steeds in een van de torens van Sjatili staat gegraveerd:
In het heetst van de strijd vloog een afgeketste kogel, afgevuurd door de vijand, door een vensteropening in de kamer van een toren en raakte een baby in een wieg. De moeder van de baby ontdekte het bloed op het kindje, dekte de wieg af met een deken en ging verder met het aangeven van munitie aan haar man. Toen het gevecht eindigde zei de echtgenoot: "De baby slaapt al erg lang... Maak hem wakker!" Waarop de vrouw bedroefd antwoordde:"De arme kleine zal nooit meer wakker worden" en het deken van de wieg verwijderde. De vrouw had de dood van de baby voor haar man verborgen gehouden om hem niet van streek te maken, zodat hij op de vijand kon blijven schieten zonder te missen.
Recente geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Sinds 1950 heeft Sjatili last van ontvolking. In 1898 telde het dorp nog vijftig huishoudens bestaande uit 524 personen. Tegenwoordig wonen er nog maar vijftien gezinnen waarvan er in de winter maar acht overblijven. In 1951 moesten dertig gezinnen gedwongen hun huizen verlaten van de Sovjet autoriteiten, die hun cultuur en gebruiken als potentieel gevaarlijk beschouwde. Toen het communisme in de tachtiger jaren wat verslapte keerde twintig families weer terug naar hun geboorteplaats.
In de jaren zestig diende Sjatili meerdere keren als filmdecor voor Georgische films over de geschiedenis van de Chevsoeren.
Sinds oktober 2007 staat Sjatili op de voorlopige lijst van het UNESCO werelderfgoed.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen
|
