Gebruiker:Rojapeet/Kladblok

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

|

Dit is het persoonlijke kladblok van Rojapeet.
Een kladblok is een subpagina van iemands gebruikerspagina. Het dient als testruimte voor de gebruiker en om nieuwe artikelen of langere toevoegingen aan bestaande pagina's voor te bereiden.

Let op: je kladblok opslaan gaat met de knop 'publiceren'. De pagina wordt daarmee nog niet in de openbare encyclopedie geplaatst en blijft een kladpagina. De kladblokpagina is wel zichtbaar (voor iedereen die wat meer van Wikipedia) en mag dus geen onoorbare dingen te bevatten.

Het is, ook in een kladblok, uitdrukkelijk niet toegestaan om zonder toestemming auteursrechtelijk beschermd materiaal van derden te publiceren.
Enkele handige links: Spiekbriefje | Snelcursus

Andere testplaatsen: De algemene zandbak | De probeerpagina van de snelcursus | De sjabloonzandbak

Pieter-Dirk Uys

Pieter-Dirk Uys (Kaapstad, 28 september 1945) is een Zuid-Afrikaanse satiricus, actief als performer, schrijver en sociaal activist.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Zijn vader Hannes Uys was een calvinistische Afrikaner en getrouwd met Helga Bassel, geboren in Berlijn en van joodse afkomst. Hannes Uys behoorde tot de vierde generatie Zuid-Afrikaners van Nederlandse en Belgische Hugenoten en was een musicus en organist in zijn plaatselijke kerk. Zijn vrouw Helga Bassel was een Duitse concertpianist die door de nazi’s werd verdreven uit de Reichsmusikkammer in 1935 als onderdeel van hun campagne joodse kunstenaars uit te roeien. Later vluchtte zij naar Zuid-Afrika en slaagde erin om haar vleugel met haar te nemen. Haar dochter Tessa Uys (Cape Town, 1948) leerde zij op deze vleugel spelen. Tessa Uys is nu een concertpianist in Londen. Helga Bassel sprak weinig over haar joodse verleden met haar kinderen. Pas na haar zelfmoord in 1969, ontdekte men dat zij van joodse afkomst was. Het gezin was lid van de Nederduits Gereformeerde Kerk (NG Kerk) en Pieter-Dirk Uys en zijn zus kregen een christelijke opvoeding. Hun moeder stimuleerde de kinderen de Afrikaanse cultuur te omarmen.

Pieter-Dirk Uys begon zijn carrière als toneelschrijver. Op het hoogtepunt van de apartheid in Zuid-Afrika stapte hij over op de one-man-shows. Uys is vooral bekend om zijn alter ego Evita Bezuidenhout (ook bekend als Tannie Evita), een blanke Afrikaanse socialist en zelfverklaard politieke activist. Het karakter is geïnspireerd op Dame Edna Everage, van de Australische komiek Barry Humphries. Evita is de voormalige ambassadrice van Bapetikosweti, een fictieve Bantustan uit het zwarte thuisland, gelegen buiten haar huis in een van de welvarende, blanke buitenwijken van Johannesburg. Evita Bezuidenhout wordt genoemd ter ere van Eva Perón. In de tijd van de apartheid was Uys een fel criticus van het regime, het medium van humor en comedie gebruikte hij om de absurditeit van het raciale beleid van de Zuid -Afrikaanse regering te bekritiseren en te ontmaskeren. Veel van zijn werk werd niet gecensureerd, wat impliciet verwijst naar een goedkeuring op zijn kritische visie door veel leden van de regerende partij die dit echter niet openlijk toegaven. Een “kugel” – een opgetutte goed bij kas zittende Joodse vrouw - één van zijn vele creaties, zou ooit hebben gezegd dat er in Zuid-Afrika twee dingen mis zijn: "one's apartheid and the other's black people” Deze uitspraak werd later ten onrechte toegeschreven aan Uys.

Na de eerste vrije, niet-raciale verkiezingen in 1994, speelde Uys in de tv-serie , Funigalore , waarin Evita Nelson Mandela en andere prominente politici van de dag interviewde. Uys heeft meegewerkt aan een groot aantal programma’s waaronder 'An Uys up my Sleeve'; 'One Man One Volt'; 'You ANC Nothing Yet (1996) 'The Great Comedy Trek' (2004). ‘Going Down Gorgeous, featuring Nowell Fine in a saga' (1976-2004), 'Foreign Aids', en ‘Dinner with the President, een 13-delige praatshow met Evita Bezuidenhout. Uys en zijn karakter staan bekend om hun onvermoeibare werk in de frontlinie van de HIV / AIDS activisme en onderwijs. Hij is momenteel betrokken bij AIDS voorlichting aan kinderen en onderwijs in het gebruik van condoom. Hij reist naar scholen in heel Zuid-Afrika. Uys is ook lid van de raad van bestuur voor de Desmond Tutu HIV Foundation, een non-profit organisatie opgericht om behandeling voor en onderzoek met betrekking tot HIV.

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Farce over Uys (Jonathan Ball en Ad Donker Publishers, 1983)
  • Selle ou storie : Een spel (Donker, 1983)
  • Paradise is de sluitingstijd Down and Other Plays (Penguin Books Ltd, 1989)
  • Funigalore : Evita 's Real -Life Adventures in Wonderland ( The Penguin Group (SA) (Pty) Ltd)
  • The Essential Evita Bezuidenhout ( The Essential serie ) (David Philip Publishers)
  • Een deel haat deel liefde : De legende van Evita Bezuidenhout (Hond , 1994)
  • Trekking naar Teema (2001)
  • Verkiezingen & erecties. A Memoir of Fear and Fun (Zebra Press, 2003)
  • Evita se kossie sekelela Evita Bezuidenhout (Pieter-Dirk Uys)

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]