Gebruiker:Rpmhoeijmakers/Herman Bouma

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Herman Bouma (geboren 15 maart 1934) is een Nederlandse visieonderzoeker en gerontechnoloog. Hij wordt beschouwd als een van de grondleggers van de gerontechnologie. Hij bracht het grootste deel van zijn carrière door bij het Instituut voor Perceptie Onderzoek, waar hij van het midden van de jaren zeventig tot 1994 de directeur van was. Vervolgens leidde hij tot 1999 het Instituut voor Gerontechnologie. Een perceptuele wet, gebaseerd op een publicatie van hem in 1970[1] heet Bouma's Wet ter ere van hem.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Bouma werd geboren in Harderwijk op 15 maart 1934.[2][3] Hij studeerde natuurkunde aan de Universiteit Utrecht en studeerde daar ook gedeeltelijk geneeskunde. In 1959 begon Bouma te werken voor het Instituut voor Perceptie Onderzoek (IPO), een instituut van Philips Research en de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e). In 1965 promoveerde hij aan de TU/e bij Jan Frederik Schouten op een proefschrift getiteld: "Receptive systems mediating certain light reactions of the pupil of the human eye".[3][4]

In 1968 werd Bouma teamleider visueel onderzoek bij het IPO. In 1975 of 1978 werd hij directeur van het IPO en dit bleef hij tot 1994.[4][5] Na deze functie was hij van 1994 tot 1999 directeur van het Instituut voor Gerontechnologie aan de TU/e. Hij bleef ook als deeltijdhoogleraar verbonden aan de universiteit. Bij zijn pensionering werd het Herman Bouma Fonds voor Gerontechnologie opgericht.[3]

Bouma's onderzoek naar perceptie heeft zich gericht op visuele perceptie. Hij specialiseerde zich in leesprocessen en visueel zoeken en verrichtte ook werk aan dyslexie. In een beroemde krant in 1970[1] legde hij de basis voor wat nu de wet van Bouma wordt genoemd.[6][7] Zijn latere werk leidde tot toepassingen op het gebied van het lezen van schermen.[5]

In 1990 begon Bouma te werken op het gebied van gerontechnologie.[5] Samen met Jan Graafmans en Tony Brouwers wordt Bouma genoemd door JEMH van Bronswijk als een van de uitvinders van de discipline gerontechnologie. Bouma besteedde de helft van zijn werk in tijdschriften aan gerontechnologie.[8]

Bouma werd in 1992 gekozen tot lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen.[9] Het jaar daarop werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.[4]

  1. a b Bouma, Herman (1970). Interaction effects in parafoveal letter recognition. Nature 226 (5241): 177–178. PMID 5437004. DOI: 10.1038/226177a0.
  2. D. J. van de Kaa (19 december 2008), De Leden Van de Koninklijke Nederlandse Akademie Van Wetenschappen: Een Demografisch Perspectief: 1808 Tot 2008. Amsterdam University Press, pp. 259. ISBN 978-90-6984-552-4.
  3. a b c Overview. Gerontechnologie.nl. Gearchiveerd op 2 October 2016.
  4. a b c Teun Swanenburg, Afscheid Herman Bouma (IPO). Hagenbeuk.nl. Geraadpleegd op 7 February 2017.
  5. a b c Herman Bouma. Gerontechnology (2014). Gearchiveerd op 7 February 2017.
  6. Pelli, D.G. (2008). The uncrowded window of object recognition. Nature Neuroscience 11 (10): 1129–1135. PMID 18828191. PMC 2772078. DOI: 10.1038/nn.2187.
  7. Strasburger, Hans (2020). Seven myths on crowding and peripheral vision. I-Perception 11 (2): 1–45. PMID 32489576. PMC 7238452. DOI: 10.1177/2041669520913052.
  8. J.E.M.H. van Bronswijk, Grandmaster Herman Bouma in short. Gerontechnology.info (2012). Gearchiveerd op 7 February 2017.
  9. Herman Bouma. Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences. Gearchiveerd op 7 February 2017.

[[Categorie:Lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen]] [[Categorie:Hoogleraar aan de Technische Universiteit Eindhoven]]