Gebruiker:Stunteltje/Kladblok/Henny de Ruiter

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Henny de Ruiter
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Hendrikus de Ruiter
Geboren 3 maart 1934
's-Gravenhage
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlands

Ir. Hendrikus (Henny) de Ruiter ('s-Gravenhage, 3 maart 1934) komt uit een Nederlands-Hervormde familie, als zoon van een conducteur. Na zijn werkzame leven bij Shell werd hij commissaris van een groot aantal grote Nederlandse bedrijven. Dat wil zeggen: die met groot financieel gewicht (het eigen vermogen en beurswaarde).[1] Ondanks dat hij zelf nooit bestuursvoorzitter is geweest was hij een van de machtigste mensen van Nederland. Zelfs zonder dat het grote publiek hem kende.[2] Hij is in 1957 getrouwd met Theodora O. van der Jagt.

Opleiding[bewerken | brontekst bewerken]

2 juli 1955 haalde hij zijn candidaats als scheikundig ingenieur aan de Technische Hogeschool Delft[3]

Werk[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1956 Onderzoeker bij het Koninklijke Shell Laboratorium Amsterdam.
  • 1969 Presidium, Board of directors, Shell Petroleum N.V. en manager. Trad toe tot Shell Institute Petroleum Company Ltd. (SIPC)
  • 1972 Manager Director Shell Company of Thailand en President Society Shell du Laos
  • 1975 SIPC Coal Production and Trading Coödinator
  • 1979 President Shell Institute Trading Company. Directeur Shell Internationale Petroleum Maatschappij (SIPM). Directeur N.V. Koninklijke Nederlandsche Petroleum Maatschappij.
  • 1983 Directeur The Shell Petroleum Company Ltd.
  • 1983 Lid groepsdirectie, verantwoordelijk voor de financiën tot en met 30 juni 1994 en commissaris van 1 juli 1994 tot en met 30 juni 2004[4] en

Commissariaten[bewerken | brontekst bewerken]

Hij vervulde naast dat van Shell een groot aantal commissariaten, waaronder:

  • Hoogovens, nog in de tijd van Corus Group Plc. Een jaar na de fusie van Hoogovens en British Steel leed het concern nog steeds zwaar verlies. De commissarissen stuurden de twee directievoorzitters weg, de Nederlander Fokko van Duyne en de Brit John Bryant, die onvoldoende herstructureerden. Het bedrijf verloor dagelijks miljoenen als gevolg van het dure pond en de inzakkende staalmarkt. De Ruiter werd in 2000 als commissaris van Corus tijdelijk aangesteld als uitvoerend bestuurder bij het staalbedrijf.
  • Ahold President-commissaris Henny de Ruiter weigerde indertijd Cees van der Hoeven ontslag te verlenen en verklaarde destijds dat de CEO van Koninklijke Ahold zou aanblijven "tot zijn pensioen". Maar ook daar gingen de topmannen Cees van der Hoeven en Michiel Meurs de laan uit en nam De Ruiter als commissaris tijdelijk de touwtjes in handen.[5]
  • Heineken vanaf september 1993
  • Wolters Kluwer Commissaris van 1994 tot 2006. De fusie van Wolters Kluwer en Reed Elsevier werd op het allerlaatste moment afgeblazen. Als president-commissaris van Wolters Kluwer was De Ruiter samen met zijn collega Pierre Vinken van Reed Elsevier een van de architecten achter de fusiepoging van de twee uitgeverijen in 1997. Achteraf bleek dat De Ruiter de Brits-Nederlandse tegenstellingen binnen Reed Elsevier te veel tegen waren gaan staan. Een fusie met Wolters Kluwer zou die problemen nooit hebben kunnen oplossen.
  • Koninklijke Vopak In 1999 Onder zijn toezicht fuseerde havenbedrijf Pakhoed met branchegenoot Van Ommeren. Aanvankelijk was een eerder voorgenomen fusie tussen beide bedrijven mislukt doordat het management van de twee ondernemingen het niet met elkaar eens kon worden. Een van de hoofdrolspelers was daarbij Pakhoed-topman Nico Westdijk, een goede kennis van president-commissaris De Ruiter. Het verhinderde De Ruiter echter niet een paar maanden later de fusie van Pakhoed en Van Ommeren alsnog af te dwingen.
  • Beers, hier kreeg hij en zijn collega commissarissen veel kritiek van beleggers, die Scania's overnamebod te laag vonden
  • IBM
  • Aegon
  • Unifar

Sport[bewerken | brontekst bewerken]

De Ruiter speelde in het nationale volleybalteam van Nederland, ook bij de wereldkampioenschappen in Praag en Parijs. Tijdens het wereldkampioenschap in 1956 in Frankrijk eindigde het team als 13e. Voor de grap werd ook een wedstrijd gespeeld tegen het Russische vrouwenteam, waarvan ze dik verloren. Omdat hij last had van zijn rug bracht zijn chauffeur hem op latere leeftijd iedere ochtend eerst naar het zwembad om daar baantjes te trekken, alvorens hij zich aan zijn zaken weidde.[6]

Politiek[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens zijn studie scheikunde aan de Technische Universiteit in Delft, was hij een fervent PvdA-aanhanger. Zijn voorkeur ging later naar de VVD uit.[7] De Ruiter is lid van het Republikeins Genootschap. Toch weigerde hij in 1987 niet de onderscheiding van Ridder in de orde van de Nederlandse Leeuw. Om commissaris De Ruiter te pesten kwam de voltallige raad van bestuur van Ahold in vervlogen tijden eens naar een vergadering met een oranje stropdas om de nek.

Categorie:Nederlands topfunctionaris

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gebruiker:Stunteltje/Kladblok/Henny_de_Ruiter&oldid=53386014"