Gebruiker:TheGoodEndedHappily/Jodenjager

Leden van de Nederlandse SS. Op de tweede rij, naast Wim Heubel, een aantal beruchte jodenjagers: Kees Kaptein, onbekend, Johan Meijer en Abraham Kaper, Hoofd van het bureau "Joodsche zaken" in Amsterdam.

Een Jodenjager was iemand die tijdens de Tweede Wereldoorlog ondergedoken Joden aangaf bij de bezetter. Jodenjagers waren veelal in dienst van de politie.^[1]^[2]^[3]

Politie[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de bezetter afhankelijk van de medewerking van de politie. Op 26 juni 1940 werd Hans Albin Rauter aangesteld als Hogere SS- en Politieleider in Nederland (höherer SS- und Polizeiführer Nordwest) en als Commissaris-generaal voor Veiligheid (Generalkommissar für das Sicherheitswesen).^[4] In 1940 werden in Nederland alle Joodse ambtenaren ontslagen, waaronder ook Joodse politieagenten. Politiechefs die werden gezien als niet loyaal naar de bezetter werden ontslagen en veelal vervangen door leden van de Nationaal-Socialistische Beweging.^[5]

Vanaf het voorjaar van 1943 werd er voor elke opgepakte Jood een premie (“kopgeld”) betaald. In de eerste instantie kreeg een Jodenjager voor elke Jood 2,50 gulden. Dit bedrag werd stapsgewijs verhoogd naar 40 gulden.^[1]

https://archief.ntr.nl/deoorlog/page/dossiers/783041/Jodenjagers.html

Kees Kaptein[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Kees Kaptein voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Een van de meest beruchte Jodenjagers was Kees Kaptein. Kaptein was een Haagse politieman, die in 1949 de doodstraf kreeg wegens de vervolging, mishandeling, deportatie en het bestelen van een groot aantal Joodse Nederlanders tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij stond aan het hoofd van de politieafdeling ‘Judenreferat’. Kaptein mishandelde gevangenen met een gloeiende pook en schopte Joodse mannen in hun kruis om hen “onvruchtbaar te maken”. Kaptein was verantwoordelijk voor het overleveren van tussen de 1750 en 2000 Joden aan de Duitse bezetter. Zijn zaak was het “het ernstigste en afschuwelijkste geval van jodenvervolging”.^[3]^[6]

Onderzoek[bewerken | brontekst bewerken]

Uit onderzoek naar 230 Nederlandse Jodenjagers uitgevoerd door onderzoeksjournalist Ad van Liempt en archivaris van het Nationaal Archief Jan Kompagnie kwam naar voren dat 96% van hen lid was van een nationaalsocialistische groepering. Zo'n 82% was lid van de Nationaal-Socialistische Beweging. De voorname motivatie van Jodenjagers was antisemitisme. Na de oorlog werden 34 agenten ter dood veroordeeld, waarvan uiteindelijk elf agenten werden opgehangen. Vierentwintig anderen kregen een levenslange gevangenisstraf. Volgens het onderzoek van Van Liempt en Kompagnie had het merendeel van de Jodenjagers geen spijt.^[6]^[3]

personen

https://www.onderduikhuizenvoorjodenindeventer.nl/nieuws/boek-de-nazificatie-van-maassluis

https://nos.nl/75jaarbevrijding/bericht/2313791-jodenjager-henneicke-vermoord

https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/het-gewetenloze-sadisme-van-de-jodenjagers~b5195a90/

Vertrouwensmannen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Vertrouwensman (Tweede Wereldoorlog) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Vertrouwensmannen en -vrouwen waren tijdens

Bekende Jodenjagers[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

Liempt, A. van. (2013). Jodenjacht: de onthutsende rol van de Nederlandse politie in de Tweede Wereldoorlog. Uitgeverij Balans.
Saerens, L. (2007). De jodenjagers van de Vlaamse SS. Lannoo.

Naast politieagenten waren er ook vertrouwensmannen en -vrouwen actief als Jodenjagers. Sommige van hen, zoals Ans van Dijk, Branca Simons en Rosalie Roozendaal, waren zelf Joods en verraadden andere Joden om hun eigen deportatie te voorkomen.^[7]

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b Jodenjagers. www.oorlogsbronnen.nl. Geraadpleegd op 30 januari 2023.
↑ De Antwerpse jodenjagers: horen, zien en vooral zwijgen. De Morgen (29 oktober 2005). Geraadpleegd op 30 januari 2023.
↑ ^a ^b ^c Marlet, George, Niet geld, maar diepe haat was drijfveer van jodenjagers. Trouw (3 oktober 2011). Geraadpleegd op 30 januari 2023.
↑ Koops, Auteur: Enne, Hanns Albin Rauter - De hoogste SS’er in Nederland. Historiek. Geraadpleegd op 30 januari 2023.
↑ Redactie, Auteur:, De Nederlandse politie in de Tweede Wereldoorlog. Historiek. Geraadpleegd op 30 januari 2023.
↑ ^a ^b Nederlandse jodenjagers tijdens Wereld Oorlog II extreem wreed. IsGeschiedenis (3 oktober 2011). Geraadpleegd op 30 januari 2023.
↑ van Hintum, Marie-Cécile, Dijk, Anna van (1905-1948). Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland.. Huygens Instituut (3 april 2018). Geraadpleegd op 30 januari 2023.

[:1-1] Jodenjagers. www.oorlogsbronnen.nl. Geraadpleegd op 30 januari 2023.

[2] De Antwerpse jodenjagers: horen, zien en vooral zwijgen. De Morgen (29 oktober 2005). Geraadpleegd op 30 januari 2023.

[:0-3] Marlet, George, Niet geld, maar diepe haat was drijfveer van jodenjagers. Trouw (3 oktober 2011). Geraadpleegd op 30 januari 2023.

[4] Koops, Auteur: Enne, Hanns Albin Rauter - De hoogste SS’er in Nederland. Historiek. Geraadpleegd op 30 januari 2023.

[5] Redactie, Auteur:, De Nederlandse politie in de Tweede Wereldoorlog. Historiek. Geraadpleegd op 30 januari 2023.

[:2-6] Nederlandse jodenjagers tijdens Wereld Oorlog II extreem wreed. IsGeschiedenis (3 oktober 2011). Geraadpleegd op 30 januari 2023.

[7] van Hintum, Marie-Cécile, Dijk, Anna van (1905-1948). Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland.. Huygens Instituut (3 april 2018). Geraadpleegd op 30 januari 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]