Gele aardappelbovist
| Gele aardappelbovist | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Gele aardappelbovist (Scleroderma citrinum) | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Scleroderma citrinum Pers. (1801 [1]) | |||||||||||||||
| Synoniemen | |||||||||||||||
|
Scleroderma aurantium | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Gele aardappelbovist op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De gele aardappelbovist (Scleroderma citrinum) is een schimmel uit de familie Sclerodermataceae.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Het vruchtlichaam heeft een doorsnede van 5-10 cm en is half bol- of knolvormig, maar vaak afgeplat aan de bovenkant. Het oppervlak is ruw door hoekige schubjes. De kleur varieert van geelachtig tot okerkleurig. Snijdt men het vruchtlichaam door, dan blijkt er een dikke, witachtige schil, het peridium, te zijn met vaak een roze waas. Daarbinnen zit de purperzwarte sporenmassa. Deze bovist heeft geen steel of slechts een korte, steelachtige basis.
De paddenstoel is niet eetbaar en zelfs giftig.
Microscopische kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De sporen zijn rond en hebben een donker, verhoogd netwerk. Ze zijn 8-13 micron groot (gemeten zonder het netwerk).
Parasiet[bewerken | brontekst bewerken]
De kostgangerboleet komt als parasiet voor op de aardappelbovist.[2]
Foto's[bewerken | brontekst bewerken]
-
Close-up
-
Meerdere exampleren
-
Sporen
-
Sporen
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- SoortenBank.nl beschrijving en afbeeldingen
Bronnen, noten en/of referenties
|