Giro Next Gen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit artikel gaat over de wielerwedstrijd voor de beloftenmannen. Zie Ronde van Italië voor de wielerwedstrijd voor de mannen of Ronde van Italië voor vrouwen voor de wielerwedstrijd voor de vrouwen.
Vlag van Italië Ronde van Italië voor beloften
Lokale naam Giro Next Gen
Regio Italië
Periode juni
Type Etappekoers
Categorie 2.2U
Geschiedenis
Eerste editie 1970
Aantal edities 46 (2023)
Eerste winnaar Vlag van Italië Giancarlo Bellini
Laatste winnaar Vlag van Noorwegen Johannes Staune-Mittet
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Ronde van Italië voor beloften is een jaarlijkse wielerwedstrijd in Italië voor beloften (vroeger amateurs) en een kleinere uitvoering van de 'grote' Ronde van Italië.

Van 1970-2004 werd de ronde vereeden onder de naam Giro d'Italia dilettanti (amateurs), in 2006 als de Baby Giro en van 2009-2012 was Girobio de naam van de rittenkoers, dit met de bedoeling de aandacht die de Giro voor het milieu heeft in de verf te zetten. Van 2006-2012 maakte de koers deel uit van UCI Europe Tour als een 2.2-wedstrijd. In 2017 ging de koers verder als de Giro d'Italia U23 en van 2018-2022 werd Giro d'Italia Giovani U23 gebezigd. In 2023 nam RCS Sport de organisatie over van ExtraGiro[1] en werd de koers voor het eerst verreden onder de naam Giro Next Gen. De koers bestaat sinds 1970 en werd in 1987, 2005, 2007-2008 en van 2023-2016 niet verreden. De meeste oud-winnaars zijn Italianen.

De deelnemers aan de ronde mochten tot 2012 niet ouder zijn dan 26 jaar. Vanaf 2017 is wedstrijd een beloftenkoers (U23) en is de leeftijdsgrens begrenst tot 23 jaar. De ronde vindt meestal plaats in juni en bestaat uit een telkens wisselend aantal etappes door Midden- en Noord-Italië. In het parcours zijn vaak een individuele tijdrit en enkele bergetappes opgenomen.

De wedstrijd wordt door wielerliefhebbers vooral gevolgd omdat enkele oud-winnaars later zeer goede professionals werden, zoals achtereenvolgens Francesco Moser, Pjotr Oegroemov, Dmitri Konysjev, Marco Pantani, Gilberto Simoni, Danilo Di Luca, Dario Cataldo, Thomas Pidcock en Juan Ayuso.

Deze koers mag niet verward worden met Toscana-Terra di Ciclismo (2011-2018) die deel uitmaakte van de UCI Nations Cup U23 in de categorie 2.Ncup. Die rittenkoers vond plaats in de regio Toscane. Hij werd in 2011 voor het eerst ingericht in aanloop naar het wereldkampioenschappen wielrennen 2013 in Toscane.

Lijst van winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

1970 · Vlag van Italië Giancarlo Bellini
1971 · Vlag van Italië Francesco Moser
1972 · Vlag van Italië Giovanni Battaglin
1973 · Vlag van Italië Gianbattista Baronchelli
1974 · Vlag van Italië Pizzini Leone
1975 · Vlag van Italië Ruggero Gialdini
1976 · Vlag van Italië Francesco Conti
1977 · Vlag van Italië Claudio Corti
1978 · Vlag van Italië Franco Stiz
1979 · Vlag van Zweden Alf Segersall
1980 · Vlag van Italië Giovanni Fedrigo
1981 · Vlag van Sovjet-Unie Sergej Voronin
1982 · Vlag van Italië Francesco Cesarini
1983 · Vlag van Sovjet-Unie Vladimir Volochin
1984 · Vlag van Sovjet-Unie Pjotr Oegroemov
1985 · Vlag van Sovjet-Unie Sergei Oeslamin
1986 · Vlag van Sovjet-Unie Alexander Krasnov

1987 · Niet verreden
1988 · Vlag van Sovjet-Unie Dmitri Konysjev
1989 · Vlag van Sovjet-Unie Andrej Teterioek
1990 · Vlag van Italië Wladimir Belli
1991 · Vlag van Italië Francesco Casagrande
1992 · Vlag van Italië Marco Pantani
1993 · Vlag van Italië Gilberto Simoni
1994 · Vlag van Italië Leonardo Piepoli
1995 · Vlag van Italië Giuseppe Di Grande
1996 · Vlag van Italië Roberto Sgambelluri
1997 · Vlag van Italië Oscar Mason
1998 · Vlag van Italië Danilo Di Luca
1999 · Vlag van Slovenië Tadej Valjavec
2000 · Vlag van Italië Raffaele Ferrara
2001 · Vlag van Italië Davide Frattini
2002 · Vlag van Italië Giuseppe Muraglia
2003 · Vlag van Litouwen Dainius Kairelis

2004 · Vlag van Italië Marco Marzano
2005 · Niet verreden
2006 · Vlag van Italië Dario Cataldo
2007-2008 · Niet verreden
2009 · Vlag van Colombia Cayetano Sarmiento
2010 · Vlag van Colombia Carlos Betancur
2011 · Vlag van Italië Mattia Cattaneo
2012 · Vlag van Verenigde Staten Joseph Dombrowski
2013-2016 · Niet verreden
2017 · Vlag van Rusland Pavel Sivakov
2018 · Vlag van Rusland Aleksandr Vlasov
2019 · Vlag van Colombia Andrés Ardila
2020 · Vlag van Verenigd Koninkrijk Thomas Pidcock
2021 · Vlag van Spanje Juan Ayuso
2022 · Vlag van Verenigd Koninkrijk Leo Hayter
2023 · Vlag van Noorwegen Johannes Staune-Mittet

Overwinningen per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Land
26 Vlag van Italië Italië
7 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
3 Vlag van Colombia Colombia
2 Vlag van Rusland Rusland, Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
1 Vlag van Litouwen Litouwen, Vlag van Noorwegen Noorwegen, Vlag van Slovenië Slovenië, Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten, Vlag van Zweden Zweden, Vlag van Spanje Spanje