Zwarte trui (Ronde van Italië)

De zwarte trui (Italiaans: maglia nera) is een trui die toegekend wordt als een symbolische prijs in de Ronde van Italië aan de wielrenner die laatst in het klassement staat. Ook de term rode lantaarn wordt wel gebruikt. De trui werd oorspronkelijk slechts een korte periode uitgedeeld, namelijk tussen 1946 en 1951, ook eenmalig in 1967, eenmalig in 2008 en vanaf 2019 kwam de trui weer terug.
Er was een echte strijd om deze bijzondere trui te winnen. Vooral de strijd tussen Sante Carollo en Luigi Malabrocca is bekend, om te zien wie de meeste tijd zou verliezen. Beide renners probeerden om meer tijd dan de ander te verliezen door zich te verstoppen in bars, schuren en achter hagen, of zelfs door hun eigen banden lek te prikken. In 1948 werd de eer gegund aan Aldo Bini. De speciale uitdaging van de zwarte trui is om de eindstreep te bereiken binnen de maximaal toelaatbare tijd.
In 1967 kwam de trui eenmalig terug, en werd deze gewonnen door Lucillo Lievore van Mainetti. In 2008 werd voor het eerst terug een soortgelijk zwart nummer geïntroduceerd, dat werd gewonnen door Markus Eichler van Team Milram. In 2019 keerde de trui officieel terug, en werd deze gewonnen door Sho Hatsuyama van Nippo-Vini Fantini-Faizanè.[1]
Winnaars van de zwarte trui in de Ronde van Italië[bewerken | brontekst bewerken]
- 1946:
Luigi Malabrocca
- 1947:
Luigi Malabrocca
- 1948:
Aldo Bini
- 1949:
Sante Carollo
- 1950:
Mario Gestri
- 1951:
Giovanni Pinarello
- 1967:
Lucillo Lievore
- 2008:
Markus Eichler
- 2019:
Sho Hatsuyama
Mocht de zwarte trui elke editie bestaan hebben, dan waren dit de winnaars:
Bronnen
|