Gottardiiet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het mineraal gottardiiet is een zeer sterk gehydrateerd natrium-magnesium-calcium-aluminium-silicaat met de chemische formule Na3Mg3Ca5Al19Si117O272·93(H2O). Het tectosilicaat behoort tot de zeolieten.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het kleurloze gottardiiet heeft een glasglans, een witte streepkleur en een perfecte splijting volgens het kristalvlak [001]. De gemiddelde dichtheid is 2,14 en de hardheid is onbekend. Het kristalstelsel is orthorombisch en het mineraal is niet radioactief.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

Het mineraal gottardiiet is genoemd naar de Italiaanse professor van de Universiteit van Modena Glauco Gottardi (1928 - 1988), vanwege zijn vele pionierswerk op het gebied van natuurlijke zeolieten.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Gottardiiet is een zeer zeldzame zeoliet door de uitzonderlijk hoge concentratie water. Het is voor zover bekend het meest gehydrateerde mineraal. De typelocatie is Mount Adamson in Victoria land, Antarctica.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]