Naar inhoud springen

Grand Prix de Dottignies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Pommée (overleg | bijdragen) op 21 mrt 2020 om 16:44. (lf)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Vlag van België Grand Prix de Dottignies
Lokale naam GP de Dottignies
Regio Dottenijs (Henegouwen)
Periode april
Type Eendagswedstrijd
Categorie UCI 1.2
Geschiedenis
Eerste editie 2002
Aantal edities 17 (2018)
Eerste winnaar Vlag van Italië Alessandra Cappellotto
Laatste winnaar Vlag van Italië Marta Bastianelli
Laatste Bel. winnaar Jolien D'Hoore (2017)
Laatste Ned. winnaar Vera Koedooder (2013)
Meeste zeges Vlag van Italië Giorgia Bronzini (3)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Grand Prix de Dottignies is een eendaagse wielerwedstrijd voor vrouwen die sinds 2002 wordt georganiseerd en op de eerste maandag van april wordt verreden (doorgaans op de dag na de Ronde van Vlaanderen) rond Dottenijs (Waals: Dottignies) in de Belgische provincie Henegouwen. De wedstrijd valt in de UCI 1.2-categorie. In 2002 werd de eerste editie gewonnen door de Italiaanse Alessandra Cappellotto. Meestal draait de wedstrijd uit op een massasprint; recordhoudster is dan ook topsprintster Giorgia Bronzini met drie zeges in tien jaar tijd tussen 2007 en 2016. De wedstrijd werd ook gewonnen door de Nederlandse sprintster Kirsten Wild (2010) en de Belgische sprintster Jolien D'Hoore (2017). Vera Koedooder was in 2013 de laatste die solo finiste.

Erelijst

Jaar Winnares Tweede Derde
2002 Vlag van Italië Alessandra Cappellotto Vlag van België Anja Nobus Vlag van Nederland Vera Koedooder
2003 Vlag van Nederland Baukje Doedee Vlag van Nederland Debby Mansveld Vlag van België Evy Van Damme
2004 Vlag van Rusland Olga Sljoesarjova Vlag van Duitsland Tanja Hennes-Schmidt Vlag van Oekraïne Valentina Karpenko
2005 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nicole Cooke Vlag van Australië Katie Brow Vlag van Australië Oenone Wood
2006 Vlag van Australië Oenone Wood Vlag van Australië Olivia Gollan Vlag van Nederland Suzanne de Goede
2007 Vlag van Italië Giorgia Bronzini Vlag van Australië Rochelle Gilmore Vlag van Duitsland Regina Schleicher
2008 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Nederland Kirsten Wild Vlag van Estland Grete Treier
2009 Vlag van Duitsland Sarah Düster Vlag van Duitsland Trixi Worrack Vlag van Nederland Chantal Blaak
2010 Vlag van Nederland Kirsten Wild Vlag van Italië Giorgia Bronzini Vlag van Italië Monia Baccaille
2011 Vlag van Zweden Emma Johansson Vlag van Italië Monia Baccaille Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten
2012 Vlag van Italië Monia Baccaille Vlag van Zweden Emma Johansson Vlag van Oekraïne Alona Andruk
2013 Vlag van Nederland Vera Koedooder Vlag van Nederland Iris Slappendel Vlag van Nederland Sanne van Paassen
2014 Vlag van Italië Giorgia Bronzini Vlag van Verenigde Staten Shelley Olds Vlag van Verenigd Koninkrijk Lucy Garner
2015 Vlag van Frankrijk Roxane Fournier Vlag van Australië Chloe Hosking Vlag van Frankrijk Pascale Jeuland
2016 Vlag van Italië Giorgia Bronzini Vlag van Italië Marta Bastianelli Vlag van Frankrijk Roxane Fournier
2017 Vlag van België Jolien D'Hoore Vlag van Australië Chloe Hosking Vlag van Servië Jelena Erić
2018 Vlag van Italië Marta Bastianelli Vlag van Italië Elisa Balsamo Vlag van Frankrijk Pascale Jeuland
2019 geannuleerd[1]

Meervoudige winnaars

Overwinningen Renner Land Jaren
3 Giorgia Bronzini Vlag van Italië Italië 2007 + 2014 + 2016

Overwinningen per land

Overwinningen Land
6 Vlag van Italië Italië
4 Vlag van Nederland Nederland
1 Vlag van Australië Australië, Vlag van België België, Vlag van Duitsland Duitsland, Vlag van Frankrijk Frankrijk, Vlag van Rusland Rusland, Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk, Vlag van Zweden Zweden

Externe link

  1. Geen veiligheidsmotoren: streep door vrouwenkoers GP de Dottignies Wielerflits.nl, 8 april 2019