Hansruedi Giger
| H.R. Giger | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Hansruedi Giger, 2012
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Hans Ruedi Giger | |||
| Geboren | Chur, 5 februari 1940 | |||
| Overleden | Zürich, 12 mei 2014 | |||
| Geboorteland | Zwitserland | |||
| Nationaliteit | Zwitsers | |||
| Opleiding | Architectuur en industriële vormgeving, School of Commercial Art | |||
| Beroep(en) | Beeldend kunstenaar, ontwerper | |||
| Signatuur | 
| |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Jaren actief | 1967–2014 | |||
| Stijl(en) | Sciencefiction, horror, fantasy, erotische kunst, biomechanica | |||
| Bekende werken | Necronomicon | |||
| Beïnvloed door | Salvador Dalí, Timothy Leary, Dado, Ernst Fuchs, Stanisław Szukalski, Austin Osman Spare, Mati Klarwein | |||
| Invloed op | Ridley Scott | |||
| RKD-profiel | ||||
| officiële website | ||||
| ||||
Hansruedi Giger (bekend als H.R. Giger) (Chur, 5 februari 1940 – Zürich, 12 mei 2014) was een Zwitserse beeldend kunstenaar.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Giger werd bij het grote publiek bekend door het werk dat hij deed voor de film Alien, waarvoor hij in 1980 een Oscar won, en de kunstwerken die hij maakte voor de hoezen van een aantal goedverkochte lp's (later cd's), zoals Emerson, Lake & Palmers Brain Salad Surgery en Deborah Harry's Koo Koo. Zijn visuele stijl maakt gebruik van sterke seksuele referenties en wordt door sommigen storend gevonden.
Giger werd geïnspireerd door Salvador Dalí en zijn persoonlijke vriend Timothy Leary. Hij ontwierp ook meubels, in het bijzonder de Harkonnen Capo Chair uit de film Dune van David Lynch. Zijn stijl is van grote invloed geweest op tatoeëerders in de hele wereld.
Zijn werken worden tentoongesteld in het H.R. Gigermuseum in Gruyères in Zwitserland.
Giger woonde en werkte in Zürich-Seebach. Hij overleed op 74-jarige leeftijd in het ziekenhuis aan verwondingen die hij bij een val had opgelopen.[1]
Concept art[bewerken | brontekst bewerken]
Films[bewerken | brontekst bewerken]
- Alien
- Aliens
- Alien 3
- Alien: Resurrection
- Prometheus
- Alien: Covenant
- Dune
- Species
- Poltergeist II: The Other Side
- Killer Condom
- Batman Forever
- Future-Kill
- Tokyo: The Last Megalopolis
Architectuur[bewerken | brontekst bewerken]
Muziekalbums (hoesontwerp)[bewerken | brontekst bewerken]
- Celtic Frost - To Mega Therion
- Magma - Attahk
- Emerson, Lake & Palmer - Brain Salad Surgery
- Steve Stevens - Atomic Playboys
- Deborah Harry - Koo Koo
- Hide - Hide Your Face
- Danzig - Danzig III: How the Gods Kill
- Atrocity - Hallucinations
- Black Sun Productions
- Island - albumcover Pictures
- Carcass - Heartwork
- Dead Kennedys - Frankenchrist: het schilderij Penis Landscape (ook Work 219: Landschap XX genoemd) werd als affiche bij de lp ingevoegd en leidde tot een rel en een rechtszaak tegen de band[2]
- Triptykon - Eparistera Daimones en Melana Chasmata
Overige[bewerken | brontekst bewerken]
Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]
- H.R. Giger's Necronomicon (1977, Sphinx Verlag) - fotoboek
- Necronomicon 2 (1985, Edition C) - fotoboek
Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]
- High and Heimkiller (1967); kortfilm
- Swiss Made (1968); documentairefilm
- Tagtraum (1973); korte documentairefilm
- Giger's Necronomicon (1975); korte documentairefilm
- Giger's Alien (1979); korte documentairefilm
- A New Face of Debbie Harry (1982); korte documentairefilm
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- Officiële website van de kunstenaar
- HR Giger Museum
- (en)
Hans Rüdi Giger in de Internet Movie Database
Bronnen, noten en/of referenties
|
