Spitstandvleerhond

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Harpyionycteris whiteheadi)
Spitstandvleerhond
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2020)
Spitstandvleerhond
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Chiroptera (Vleermuizen)
Familie:Pteropodidae (Vleerhonden)
Geslacht:Harpyionycteris
Soort
Harpyionycteris whiteheadi
Thomas, 1896
Spitstandvleerhond
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Spitstandvleerhond op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

De spitstandvleerhond (Harpyionycteris whiteheadi) is een vleermuis uit het geslacht Harpyionycteris die voorkomt in de Filipijnen. De soort is aangetroffen op de eilanden Biliran, Camiguin, Leyte, Luzon, Maripipi, Masbate, Mindanao, Mindoro, Negros en Samar. Deze soort is zeldzaam in laaglandregenwoud, maar vrij algemeen in bergregenwoud tot op 1900 m hoogte. De populatie op Negros wordt beschouwd als een aparte ondersoort, H. w. negrosensis Peterson & Fenton, 1970. Het dier eet waarschijnlijk hard fruit. Het karyotype bedraagt 2n=36, FN=58. De kop-romplengte bedraagt 143 tot 152 mm, de achtervoetlengte 21 tot 25 mm, de oorlengte 21 tot 24 mm, de voorarmlengte 82 tot 90 mm en het gewicht 99 tot 135 g.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]