Naar inhoud springen

Hertog van Orléans

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wapen van het hertogdom Orléans

De titel hertog van Orléans (Frans: duc d'Orléans) is een dynastieke titel die werd ingesteld door koning Filips VI van Frankrijk, die ze samen met het tot hertogdom verheven graafschap Orléans in apanage gaf aan zijn jongere zoon Filips. Nadat deze in 1375 zonder mannelijke nakomelingen was overleden, verleende koning Karel VI de vrijgekomen titel in 1392 aan zijn jongere broer Lodewijk. Deze liet ze na aan zijn zoon Karel, die ze zelf doorgaf aan zijn zoon Lodewijk. Toen deze in 1498 koning van Frankrijk werd onder de naam Lodewijk XII, vielen de titel en het hertogdom aan de kroon terug.

In 1626 deed Lodewijk XIII de titel herleven en verleende hem aan zijn jongere broer Jean-Baptiste-Gaston. Nadat deze in 1660 gestorven was zonder een mannelijke opvolger, werd het hertogdom in het daaropvolgende jaar (1661) door Lodewijk XIV aan zijn jongere broer Filips geschonken. Die liet ze na aan zijn zoon Filips - die van 1715 tot 1723 het regentschap over de jonge Lodewijk XV uitoefende - en stichtte daarmee een zijtak van het huis Bourbon, die tot op vandaag bestaat. Een van haar telgen was Lodewijk Filips I van Frankrijk, die in 1830 als 'burgerkoning’ de afgezette Karel X op de Franse troon volgde (en hem zelf in 1848 door afdanking weer verloor).

De huidige Franse troonpredentent en zijn familieleden, afstammelingen van Filips IV van Orléans noemen zich het Huis Bourbon-Orléans.

Uit de door Lodewijk I van Orléans omstreeks 1400 gestichte lijn van het Huis Valois-Orléans ontstonden nog twee andere belangrijke zijtakken: zijn zoon Jan stichtte het huis der graven van Angoulême, die met Frans I een koning van Frankrijk leverden, terwijl zijn erkende bastaardzoon Jan de stamvader van het huis der hertogen van Longueville werd.

Traditioneel was de titel voorbehouden voor 's konings oudste broer. Het hertogdom Orléans had de gelijknamige Loire-stad als zetel en strekte zich uit over de huidige departementen Loiret, Loir-et-Cher, Eure-et-Loir (grotendeels) en Yonne (gedeeltelijk). Na 1400 omvatte het ook de strategisch belangrijke gebieden van de Sire de Coucy in Noord-Frankrijk..[1]

Hertogen van Orléans

[bewerken | brontekst bewerken]
NAAM PERIODE Opmerkingen:
1344 - 1574 HUIS VALOIS
Filips 1344 - 1375 zoon van Filips VI van Frankrijk
1375 - 1392 onder Franse kroon
Lodewijk I 1392 - 1407 zoon van Karel V van Frankrijk
Karel I 1407 - 1465 zoon
Lodewijk II 1465 - 1498
1498 - 1522 onder Franse kroon
Karel II 1522 - 1545 zoon van Frans I van Frankrijk
1545- 1549 onder Franse kroon
Lodewijk III 1549 - 1550 zoon van Hendrik II van Frankrijk
Karel III 1550 - 1560 broer
Hendrik Alexander 1560 - 1574 broer
1574- 1626 onder Franse kroon
1611 - HUIS BOURBON
Nicolaas 1607 - 1611 zoon van Hendrik IV van Frankrijk
Gaston 1626 - 1660 zoon van Hendrik IV van Frankrijk
Filips I 1660 - 1701 zoon van Lodewijk XIII van Frankrijk
Filips II 1674 - 1723 zoon
Lodewijk IV 1723 - 1752 zoon
Lodewijk Filips I 1752 - 1785 zoon
Lodewijk Filips II 1785 - 1793 zoon; ook Philippe Égalité genoemd
Lodewijk Filips III 1793 - 1830 zoon
Ferdinand Filips 1830 - 1842 zoon
1842- 1869
Filips 1869 - 1926 kleinzoon. Titel niet erkend door Franse Republiek
1926- 1960
François d'Orléans Postuum achterneef
1960- 1969
Jacques d'Orléans 1969 - broer