Hodshon Huis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hodshon Huis
Hodshon Huis aan het Spaarne
Locatie
Locatie Spaarne 15A - 17, Haarlem
Coördinaten 52° 23′ NB, 4° 38′ OL
Status en tijdlijn
Oorspr. functie Woning
Huidig gebruik Kantoor
Bouw gereed 1794
Architectuur
Bouwstijl Neoclassicisme en neorenaissance
Bouwinfo
Architect Abraham van der Hart, Bert Johan Ouëndag en Jacob Frederik Klinkhamer
Eigenaar Vereniging Hendrick de KeyserBewerken op Wikidata
Opdrachtgever Catharina Cornelia HodshonBewerken op Wikidata
Erkenning
Monumentstatus Rijksmonument
Monumentnummer 19705
Detailkaart
Hodshon Huis (Haarlem-centrum)
Hodshon Huis
Lijst van rijksmonumenten in de Spaarnwouderbuurt
Portaal  Portaalicoon   Civiele techniek en bouwkunde

Het Hodshon Huis is een rijksmonumentaal stadspaleis in het centrum van de Nederlandse stad Haarlem. De bouw van het paleis begon in 1794 na opdracht van Cornelia Catharina Hodshon. Zij liet het pand ontwerpen door Abraham van der Hart. Het pand is sinds 2008 in het bezit van de Vereniging Hendrick de Keyser. De vereniging heeft in 2010 het pand laten restaureren.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In 1841 werd de Koninklijke Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen eigenaar van het pand. Zij breidde het pand in 1903 uit met een gehoorzaal. Voor deze zaal werd de tuin opgeofferd. Tussen 1995 en 2001 werd het interieur gerestaureerd, tussen 2008 en 2010 volgden het casco van de voormalige woning en de aula zelf.

Exterieur[bewerken | brontekst bewerken]

Aan de voorgevel is een erker geplaatst, deze gaat over de volle hoogte van het pand. Over de volle breedte van het pand loopt een natuurstenen plint. De bel-etage en de verdieping bestaan beide uit zeven traveeën. Boven op de verdieping staat een houten balustrade met in het midden, boven de erker, een beeldengroep.

Aan de achterzijde van de woning, tussen twee zijvleugels bevindt zich een muur met kantelen en smeedijzeren hekwerk, dit is in tegenstelling tot het huis in neogotische stijl gebouwd. Aan de binnenplaats is in de linkervleugel een gevelsteen aangebracht waarop het jaartal 1794 is aangebracht.

Interieur[bewerken | brontekst bewerken]

De begane grond was vroeger de verdieping waar de vertrekken van het personeel zich bevonden. Aan de zuidkant van het pand bevindt zich nog altijd de dienstingang. Bij de dienstingang bevond zich ook het trappenhuis voor de bedienden. Dit trappenhuis gaf toegang tot de kelders, keuken en de bijkeuken.

De verdieping bevatte de woon- en slaapvertrekken. Zowel de slaapvertrekken van Cornelia Catharina Hodshon als de logeerkamers, maar ook de kamenierster had haar vertrek op deze verdieping. De dienstbodes verbleven op de zolder. Van de originele inrichting zijn een kabinet en vier gedecoreerde staatsievertrekken bewaard gebleven. De staatsievertrekken zijn: de eetkamer, de conversatiezaal, de speelsalon en de muzieksalon. De conversatiezaal, ook wel Etrurische salon genoemd, is gedecoreerd met fijn schilderwerk dat is afgeleid van het Griekse roodfigurige aardewerk. De speelsalon, of rode zaal, is gedecoreerd met houtsnijwerk op de wanden en plafonds, deze zaal is rond 1900 door de Koninklijke Hollandse Maatschappij der Wetenschappen omgebouwd tot een bibliotheek. De voormalige muzieksalon, of blauwe kamer, is gedecoreerd met stucwerk in zogenaamde Wedgwood-stijl. Als basis zijn prenten van Michelangelo Pergolesi uit 1790 gebruikt. Alle voornoemde kamers hebben marmeren schoorstenen.[1]

De aula is in 1903 door de KHMdW gebouwd als gehoorzaal. De zaal heeft een neogotisch balkenplafond en wandschilderingen.

Fotogalerij[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Ende, K.C. van den, mr. G.W. Barond van der Feltz, dr. C.A. van Swigchem, dr. A.A. Verrijn Stuart (2001), Hodshon Huis, Bewoningsgeschiedenis en Restauratie. Uitgeverij TOTH, Bussum. ISBN 9068682970.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Hodshon Huis van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.