IJsgang

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Hardscarf (overleg | bijdragen) op 4 nov 2018 om 14:45. (ijsgang slaat op drijfijs en niet op een aaneengesloten ijsbedekking)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
IJsgang op de Elbe

IJsgang is de aanwezigheid van drijfijs[1] op een bevaarbare waterweg tijdens een hevige vorstperiode. Over het algemeen zal ijsgang zich voordoen in de vorm van ijsschotsen. In sommige gevallen kan door wind of stroming kruiend ijs ontstaan. Bij veel en langdurige ijsvorming kunnen zelfs ijsdammen ontstaan en begint een periode van bevriezing met een aaneengesloten ijsbedekking.

Door ijsgang kan een waterweg voor schepen gestremd raken, tenzij met behulp van ijsbrekers een doorgang wordt vrijgemaakt. Over het algemeen hebben de grote wateren, zoals de Rijn, Waal en het IJsselmeer niet snel last van ijsgang. Op kleinere wateren gaat de ijsvorming sneller. Hiervoor zijn meerdere verklaringen:

  • Grote wateren doen er vanwege de hoeveelheid water langer over om af te koelen tot onder het vriespunt;
  • Grote wateren worden drukker bevaren waardoor ijsvorming minder snel gaat;
  • Rivieren zoals de Rijn en de Waal worden opgewarmd door het koelwater van energiecentrales en industrie.