Ida van Nijvel

Ida van Nijvel (ca. 592 - Nijvel, 8 mei 652), ook Itta of Iduberga genoemd, was de echtgenote van de Pepijn van Landen (huwelijk in 614) en de moeder van Gertrudis van Nijvel, Begga en Bavo. Een van haar zoons, Grimoald, werd net als zijn vader hofmeier van Austrasië. Ida was vermoedelijk een dochter van heilige Arnoald. Ida stichtte na het overlijden van haar man diverse kloosters, onder andere de Abdij van Nijvel (650) en die van Fosses-la-Ville.

Ida wordt, net als haar kinderen Gertrudis, Begga en Bavo, vereerd als heilige. Haar feestdag is op 8 mei. Zij wordt aangeroepen tegen de huidziekte erysipelas en tegen tandpijn.

Daarnaast is er ook de mystica Ida van Nijvel (1190 - 1231). Zij was de geestelijke leidsvrouw van Beatrijs van Nazareth. De levensbeschrijving van Ida van Nijvel is opgesteld in de zeventiende eeuw, waardoor men twijfelt aan de historische exactheid van deze biografie.