Indonesische parlementsverkiezingen 2004

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Indonesische parlementsverkiezingen 2004
Datum 5 april 2004
Land Vlag van Indonesië Indonesië
Te verdelen zetels 550 (DPR)
128 (DPD)
Resultaat
Grootste partij Golkar
Grootste partij per provincie.
Opvolging verkiezingen
1999     2009
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Indonesië

De parlementsverkiezingen in Indonesië in 2004 waren verkiezingen in Indonesië voor de Volksvertegenwoordigingsraad (DPR) en de Regiovertegenwoordigingsraad (DPD). Samen vormen de DPR en DPD het Raadgevend Volkscongres (MPR), die na deze verkiezingen voor het eerst volledig uit gekozen leden bestond. Bij de verkiezingen, gehouden op 5 april 2004, werden ook de leden van de regionale volksvertegenwoordigingen van Indonesische provincies, regentschappen en steden gekozen. De verkiezingen worden daarom ook wel de meest ingewikkelde verkiezingen in de geschiedenis van democratie genoemd.[1][2]

De grootste partij in de DPR werd Golkar, gevolgd door de Strijdende Indonesische Democratische Partij (PDI-P) van de zittende president Megawati Soekarnoputri. Op basis van de uitslagen van de parlementsverkiezingen werd bepaald welke partijen kandidaten mochten voorstellen voor de presidentsverkiezingen van juli 2004.

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Partij Stemmen Percentage Zetels +/-
  Golkar 24.480.757 21,58 128 Gestegen8
  Strijdende Indonesische Democratische Partij (PDI-P) 21.026.629 18,53 109 Gedaald44
  Partij van het Nationale Ontwaken (PKB) 11.989.564 10,57 52 Gestegen1
  Verenigde Ontwikkelingspartij (PPP) 9.248.764 8,15 58 Stabiel0
  Democratische Partij (Demokrat) 8.455.225 7,45 55* Gestegennieuw
  Partij voor Rechtvaardigheid en Welvaart (PKS) 8.325.020 7,34 45 Gestegen38
  Nationale Mandaatpartij (PAN) 7.303.324 6,44 53* Gestegen19
  Maan en Ster-partij (PBB) 2.970.487 2,62 11 Gedaald2
  Hervorming-Ster-partij (PBR) 2.764.998 2,44 14* Gestegennieuw
  Partij voor Vrede en Welvaart (PDS) 2.414.254 2,13 13* Gestegennieuw
  Werkende Partij Zorg voor de Natie (PKPB) 2.399.290 2,11 2 Gestegennieuw
  Indonesische Partij voor Rechtvaardigheid en Eenheid (PKPI) 1.424.240 1,26 1 Gedaald1
  Verenigde Democratische Nationale Partij (PPDK) 1.313.654 1,16 4* Gestegennieuw
  Nationale Partij 'Stier van de Vrijheid' (PNBK) 1.230.455 1,08 0* Stabielnieuw
  Pattriotische Partij 'Pancasila' (Patriot) 1.073.139 0,95 0 Stabielnieuw
  Indonesische Nationale Partij - Marhaenisme (PNIM) 923.159 0,81 1 Gestegen1
  Verenigde Partij van de Indonesische Nahdlatul-gemeenschap (PPNUI) 895.610 0,79 0 Stabielnieuw
  Pionierspartij (Pelopor) 878.932 0,77 3* Gestegennieuw
  Indonesische Democratische Handhaverspartij (PPDI)
(voortzetting van PDI)
855.811 0,75 1 Gestegennieuw
  Vrijheidspartij (Merdeka) 842.541 0,74 0 Stabielnieuw
  Indonesische Eenheidspartij (PSI) 679.296 0,60 0 Stabielnieuw
  Nieuwe Indonesische Alliantie-partij (PPIB) 672.952 0,59 0 Stabielnieuw
  Regionale Eenheidspartij (PPD) 657.916 0,58 0 Stabielnieuw
  Sociaaldemocratische Arbeiderspartij (PBSD) 636.397 0,56 0 Stabiel0

Na de uitslag van de verkiezingen werden er verschillende zaken aangespannen bij het Grondwettelijk Hof van Indonesië. Op basis daarvan werd de uitslag op enkele punten aangepast. In de tabel hierboven zijn die aanpassingen met een sterretje (*) aangegeven. De weergegeven aantallen zijn de uiteindelijke uitslagen na de wijzigingen door het Hof.

Presidentsverkiezingen[bewerken | brontekst bewerken]

Drie maanden na de parlementsverkiezingen werden de presidentsverkiezingen van juli 2004, de eerste directe presidentsverkiezingen van Indonesië, gehouden. Om een presidentskandidaat te mogen nomineren moest een partij (of coalitie van partijen) ten minste 5% van de stemmen van de parlementsverkiezingen of ten minste 3% van de zetels in de Volksvertegenwoordigingsraad (DPR) hebben. Op basis van de verkiezingen voldeden zeven partijen aan deze voorwaarden: Golkar, PDI-P, PKB, PPP, de Democratische Partij, PKS en PAN. Zes van deze partijen besloten inderdaad een presidentskandidaat voor te stellen, enkel de PKS schaarde zich achter de kandidaat van de PAN. De kandidaat van de PKB, Abdurrahman Wahid, kwam niet door de medische test die bij de procedure van de kiescommissie hoorde, waardoor er uiteindelijk vijf kandidaten overbleven.