Jacob Bruggink
| Jacob Bruggink | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | Amsterdam, 19 december 1801 | |||
| Overleden | Groningen, 18 maart 1855 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Beroep(en) | Schilder | |||
| Signatuur | 
| |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Jacob Bruggink (Amsterdam, 19 december 1801 – Groningen, 18 maart 1855) was een Nederlandse kunstschilder.[1]
Leven en werk
Bruggink werd geboren in Amsterdam als zoon van Rutger Bruggink en Hermina Hemmink. Hij was leerling van Willem Uppink en studeerde aan de Amsterdamse Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten, onder Jan Willem Pieneman en Paulus Joseph Gabriël. In 1831 vestigde hij zich in Groningen, waar hij Gerardus de San opvolgde als instituteur (hoofdonderwijzer) van de Academie Minerva.[2][3] Hij gaf daarnaast ook les aan het Henri Daniel Guyot Instituut. Hij was leraar van onder anderen Jan Ensing, Albert Jurardus van Prooijen en Thomas Teekes Oostenga. Als schilder maakte hij onder andere landschappen, genrestukken en stadsgezichten.
Bruggink overleed in Groningen op 53-jarige leeftijd.
Bronnen, noten en/of referenties
|