Jan Meine Jansen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jan Meine Jansen
Glas-in-betonwand, Messiaskerk
Persoonsgegevens
Volledige naam Jan Menno Meine Jansen
Geboren Meppel, 17 februari 1908
Overleden Driebergen, 13 oktober 1994
Geboorteland Nederland
Beroep(en) schilder, tekenaar en monumentaal kunstenaar
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Jan Menno (Jan) Meine Jansen (Meppel, 17 februari 1908Driebergen, 13 oktober 1994) was een Nederlandse schilder, tekenaar en monumentaal kunstenaar.[1]

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Glassculptuur, Belastingkantoor Leiden
Gitaar (Beethovenlaan, Leiden)

Meine Jansen[2] was een zoon van Wolter Jansen, kelner in Meppel, en Jentje Meinen. Hij bezocht de Rijksnormaalschool voor Teekenonderwijzers (1928-1933), waar hij de MO-aktes A en B voor tekenen haalde.[3] Hij was vervolgens een leerling van Heinrich Campendonk aan de Rijksacademie (1934-1938), beide in Amsterdam.[4] Hij was getrouwd met Johanna Helène Frederika Nengerman (1912-2004).

Hij schilderde en maakte gouaches, met name figuurstudies, (Drentse) landschappen, portretten en stillevens. Als monumentaal kunstenaar maakte hij ook muurschilderingen en ontwierp glas-in-lood- en glas-in-betonramen. Vanaf de jaren zestig werd het werk abstracter en vanaf de jaren zeventig maakte hij glasappliqués, waarmee andere kleuren en vormen mogelijk werden. Met uitzondering van Berend Hendriks, lieten de leerlingen van Campendonk hun glaswerk uitvoeren in grote ateliers. Het glas-werk van Meine Jansen werd uitgevoerd in het Atelier Bogtman in Haarlem.[4]

Meine Jansen was lid van Arti et Amicitiae, de Vereeniging Sint Lucas en het Drents Schildersgenootschap.[3] Hij exposeerde meerdere malen en zijn werk werd opgenomen in de collecties van onder meer het Centraal Museum, Rijksmuseum Amsterdam en het Drents Museum. In 1987 en 2015 was in het Drents Museum een tentoonstelling van zijn werk te zien.

Meine Jansen overleed op in 1994, op 86-jarige leeftijd, en werd begraven in Doorn.

Citaat, over Meine Jansen[bewerken | brontekst bewerken]

"Krijgt in (zijn Drentse schilderij) 'Ruinerwoldse Aa' uit 1936 de lucht nog alle ruimte, in andere schilderijen geeft hij de horizon hoger weer, zodat de volle aandacht uitgaat naar de vaak woeste omgeving. Jan Meine Jansen heeft een voorkeur voor desolate landschappen. Het effect is uiteindelijk hetzelfde: of er nu een donkere wolk op de horizon drukt, of dat het landschap beklemmend op je afkomt, de sfeer is mysterieus en dreigend.", Illand Pietersma, 2015.[5]

Werken (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Bas (Beethovenlaan, Leiden)
  • een aantal Drentse landschapschilderijen; o.a. in de collectie van het Drents Museum, Assen
  • glas-in-loodraam (1958), Rabobank, Driebergen
  • glas-in-betonraam van de gekruisigde Christus (1958), Ontmoetingskerk van de NPB in Bennekom
  • glas-in-loodraam over Genesis 1 (1959), Ned. Hervormde kerk in Benschop
  • ramen (1961) voor de Maranathakerk, Driebergen
  • ramen (1963) voor het belastingkantoor, Leiden
  • glas-in-betonraam (1963) voor de Paaskerk (Amstelveen)[6]
  • ramen (1964) voor de Ichtuskerk, Vlaardingen
  • glas-in-betonwand (1967), Messiaskerk, Wassenaar
  • glasappliqué (1974), basisschool De Brink, Emmen
  • glasappliqué (1977), Elimschool, Hengelo

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Heij, Jan Jaap (samenst.) (1987) Jan Meine Jansen : schilderijen, aquarellen en tekeningen. (tentoonstellingscatalogus) Assen: Drents Museum.
  • Stroo, Martine (2005). Jan Meine Jansen : Schilderijen, tekeningen en monumentaal werk. Zutphen: Walburg Pers. ISBN 9789057303470

Links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]